سازمان خَبات
کردستان
ایران
يکى از چالش برانگيزترين موضوعات ايران بحث اوضاع وخامت بار اقتصادى است. چالش برانگيز به اين علت که موقعيت ايران از لحاظ منابع زير زمينى و ژئواکونوميک جهان بسيار ويژه و داراى بهترين فاکتورها براى ايجاد اقتصادى شکوفا است. به معناى ديگر کشور ايران داراى بهترين زمينه براى بوجود اوردن نيرومند ترين اقتصاد جهانى است و حال اينکه تنها دليل اين شرايط فلاکت بار اقتصادى وجود نظامى ضد مردمى و ديکتاتور و نامسئول مى باشد.
ايران سومين ذخاير بزرگ شناخته شده نفت و دومين ذخاير بزرگ گاز طبيعى جهان را در اختيار دارد. همچنين نخستين رتبه جهانی در منابع روی، دومين رتبه جهانی در زمينه مس، نهمين رتبه جهانی در معادن اهن، دهمين رتبه جهانی در معادن اورانيوم، و يازدهمين رتبه جهانی در زمينه معادن سرب را دارا می باشد. به عبارت ديگرØ› ايران با داشتن ١ درصد جمعيت جهان، بيش از ٧ درصد منابع معدنی جهان را در اختيار دارد.
با اين توضيحات بسيار روشن و بديهيست که شرايط بسيار مساعدى براى رشد اقتصادى در کشور ايران وجود دارد و بايد دلايل وخامت اقتصاد کنونى ايران را در مباحث ديگرى جستجو نمود. مسلما تنها گزينه‌اى که مى توان به واسطه ان روشنگرى نمود، بازگشت به سو٠’ مديريت اقتصادى و مديران کنونى نامشروع کشور ايران است.
حاکميت اخوندى از همان اغاز به قدرت رسيدن نگاه خود به علم اقتصاد را از زبان خمينى تبيين نمود و سخن (اقتصاد مال خر است) به پايه اقتصاد رژيم اخوندى تبديل گشت. البته اين سخن نه به اين معنا بود که سردمداران رژيم براى اشاعه افکار مرتجع خود از نيروى عظيم مالى غافل بمانند و بدان بی توجه باشند. با اتکا به همين منابع سرشار زيرزمينى و به‌تاراج بردن اموال و پروتهاى عمومى چه بسا از مسلح نمودن خود از جمله تجهيز به سلاح اتمى و گسترش نفوذ و دخالتهايشان در جاى جاى جهان غافل نماندند. سياست رژيم اخوندى در همين راستا به پيش برده شده و طي مدت ٣٥ سال حاکميت خود پروتهاى عمومى را براى گسترش پايگاههاى خود در جهان و اجير نمودن مزدوران تروريستى براى ايجاد اشوب و پيشبرد سياستهاى اخوندى به کارگرفته است. يکى از اصلى ترين دلايل اقتصاد فلاکتى کنونى را در همين واقعيت مى توان دريافت. زمانى که بيشترين ميزان درامدها صرف مسائل خارج از ايران گردد و لزومى براى سرمايه‌گـذارى در داخل و تأمين مايحتاج و رفاه مردمى در نزد حاکميت وجود نداشته باشد و مثلا کمکهاى کلان مالى و نظامى به بشار اسد براى جلوگيرى از سرنگون شدن رژيم بعث سوريه و کمک به حزب الله و حماس و نيروهاى مخالف شيعى در بحرين و يمن در اولويتهاى حکومت قرار بگيرد، مسلما مردم ايران با مشکلات گسترده کنونى امروز روبرو خواهند شد. در حاليکه همه اخطارهاى جامعه جهانى را براى توقف برنامه‌هاى مشکوک اتمى خود ناديده بگيرد و در نهايت سخت ترين تحريمها را بر مردم ايران تحميل نمايد، بی ترديد عاقبت ان گسترش فقر و فلاکت و بيکارى و گرانى و تورم و صدها مشکل و مصائب اجتماعى ديگر در داخل خواهد بود.
نکته تأمل برانگيز و تا حدى خنده‌دار داستان در اينجاست که هر بار در زمان انتخابات مهره‌هاى رژيم در تلاشند تا از اهرم اقتصاد براى جمع اورى ارا استفاده نمايند و هر فرد راهکارهاى براى برون رفت از اين اقتصاد ويران سخن مى رانند و تقصيرها را به گردن همديگر و در اکثر اوقات مهره‌هاى سوخته نظام مى اندازند. غافل از اينکه مردم به روشنى حقايق را مى دانند و بر اين واقعيت واقفند که بانى و باعث شرايط موجود کليت نظام و مواضع و سياستهاى قدرت لاينتغيير ولايت فقيه است. همين روند به عينه در روزهاى گذشته با شروع غير رسمى تبليغات اتنخاباتی مشاهده مى شود. باندهاى اصولگراى نزديک به‌بيت رهبرى دولت نهم و دهم را مقصر اصلى رکود اقتصادى ايران دانسته و انگشت اتهام را به سوى احمدى نژاد و تيم وى دراز مى کنند. در همان حال هم دولت و شخص احمدى نژاد مخالف نظر سايرين و حتى مخالف مصلحت نظام سراحتا از تأثيرات گسترده تحريمها صحبت مى کند و طى سخنانى هم گفت : زمانى که دشمن تنها منبع درامد نظام را نشانه گرفته مسلما ما با يک جنگ تمام عيار اقتصادى روبرو هستيم. از طرفى ديگر جهتهاى که با هدفهاى نهان تبليغاتى فعال هستند در صدد مى باشند با ارائه امار و ارقام پيچيده و راهبردهاى غير واقعى و وعده و قولهاى پووشالى تنور انتخابات را داغ نمايند و مردم را به تغيير شرايط تحت حاکميت اخوندها اميدوار سازند. اين بازى مضحک حاکميت که برد و باختى براى حاکميت به دنبال نخواهد داشت و تنها ضررمند اصلى ان مردمان ايران هستند،ساليان مديديست که ادامه دارد و هر بار با توجه به شرايط به يکى از اهرمهاى سياسی و اقتصادى و فرهنگى و اجتماعى متوسل مى شوند.
انچه جاى خوشحالى و سرورست اگاهى کامل ملتهاى ايران از بازی و نمايشات فرمايشى اخوندها بوده و مدتهاست که رژيم حاکم مشروعيت خود را در نزد مردم از دست داده و اميدى به تغيير و بهبود وضعيت مردم تحت حاکميت اخوندها وجود ندارد. لازم است مردم با عدم شرکت در نمايش انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهورى جواب دندان شکنى به همه توهينها و دسيسه‌هاى حاکميت بدهند و صحنه انتخابات را به فرصتى براى ابراز نفرت همگانى از حاکميت اخوندها تبديل نمايند.
