برنامە و اساسنامه سازمان خبات کردستان ایران

(مصوبه کنگره ششم)

الف- پس از جنگ چالدران که میان عثمانی‌ها و شاه اسماعیل صفوی در ۲۳م آگوست سال ۱٥۱٤ میلادی به وقوع پیوست، اکثر کردهای سنی مذهب از دولت عثمانی حمایت کردند و لشکر شاه اسماعیل شکست خورد، اما پس از شکست شاه اسماعیل، دشمنی میان دو دولت همچنان ادامه پیدا کرد تا در سال ۱٦۳۹ با امضای پیمان "ذهاب"، کردستان میان این دو دولت بیگانه تقسیم شد. بخش اعظم کردستان زیر سلطه عثمانی قرار گرفت و بخش کوچک‌تر که کردستان ایران است، تحت تسلط صفویان درآمد و کردهایی که دارای یک زبان، یک نژاد، یک فرهنگ و میراث فرهنگی بودند، بی آن که خود راضی باشند، میان دو امپراطوری مختلف تقسیم شدند. پس از جنگ جهانی اول، بر اساس پیمان سایکس-پیکو، آن بخش از کردستان که زیر سلطه عثمانی قرار داشت، برای بار دوم، به سه بخش تقسیم گردید و هر یک از بخش‌های آن به سوریه، ترکیه و عراق بخشیده شد و برای راضی نگه‌داشتن کشورهای متخاصم در جنگ جهانی اول و ایجاد توافق میان آنها، کردها و کردستان را مورد معامله قرار دادند و از آن زمان تاکنون، سرنوشت کردها بدون رضایت خودشان، در دست چهار حکومت بیگانه و دشمن با آنان قرار گرفته است.

از زمان نخستین تقسیم سرزمین کردستان تا بە امروز، احساس همیشگی کردها این بوده که سهم آنها داده نشده است و از حق خود به طور مطلق، بی‌نصیب مانده‌اند، و حس آزادی‌خواهی روز به روز، در بین آنها بیشتر و بیشتر شده است به ویژه، به این دلیل که از سوی هر دو  اشغالگر، با بی‌رحمی مورد ظلم و ستم قرار گرفته و سرکوب شده‌اند. هر دو حکومت‌ بە منظور  از ميان برداشتن اعتراضات کردها و زدودون هویت فرهنگی آنان، به کوچاندن گروه‌های بزرگی از آنها به مناطق دورافتاده یعنی ارزروم و آناتولی در عثمانی و خراسان در ایران اقدام نمودند. با این وجود، اکثریت این کردهای تبعیدشده پس از چندین  قرن، هنوز زبان و فرهنگ و نژاد خود را حفظ کرده‌اند و عاملان تبعیدشان را لعن و نفرین می‌کنند. پس از تقسیم ملت کردستان میان چند دولت، در آن کشورها هموارە بە کردها به دیده متهم نگریسته و آنها را مردمانی غير بومى دانسته‌اند کە نباید هیچ گونه حق و حقوقی داشته باشند. این شیوه نگرش زشت و غیرقابل قبول اشغال‌گران به کردها، سبب گردید که در یکصد سال گذشته، آنها به مبارزه علیه ستم و اشغالگری برخیزند. مبارزه‌ای مشحون از فداکاری که در طی این صد سال به قربانی شدن ده‌ها هزار نفر انجامیده و آوارگی و دربه‌دری کردها را در پی داشته است.

ظلم و ستم و وحشی‌گری حکومت‌های مستکبر و زورگوی کشورهایی که کردها میان‌شان تقسیم شده بودند، به کردها و دیگر ساکنان آن کشورها، از چنان شدتی برخوردار است دل هر انسان دارای احساسی را به درد می‌آورد که به عنوان نمونه، به ذکر چند مورد از آنها پرداخته می‌شود: سرکوب قیام شیخ سعید پیران، شیخ رضای درسیم، به بند کشیدن و تبعید شیخ عبدالله نهری، و تبعید و کشتار هزاران نفر از ملت کرد در ترکیه. همچنین، ویران کردن بیش از چهارهزار روستا در کردستان عراق و فاجعه مهیب انفال که به دست رژیم بعث عراق انجام گرفت و در نتیجه آن حدود ١٨٢ هزار نفر از کردها کشته و مفقودالاثر شدند، شهرهای حلبچه و سردشت و چندین روستا از سوی رژیم بعث عراق، با استفاده از بمب‌های شیمیایی، مورد حمله قرار گرفتند که علاوه بر این که در آن زمان، شهید شدن پنج‌هزار نفر را در پی داشت، پیامدهای آن جنایت تا چندین دهه دیگر همچنان باقی خواهد ماند و هنوز هم هر روز قربانی می‌گیرد. در ایران هم ویرانی و تخریب شهرها و روستاها، کشتار جمعی و ژنوساید هم‌میهنان کرد در نقده، قارنی، قلاتان، صوفیان، وسوکند، و ساروقامیش، اعدام‌های گروهی و مفقودالاثر نمودن بی‌رحمانه کردها از پیر و جوان، در پی صدور فرمان جهاد خمینی علیه کردستان و به امر قضات به‌اصطلاح شرع او، و اعدام صدها انسان انقلابی کرد در عرض حدود یک ماه،و در سال ١٣٦٧ خورشیدی فقط به گناه داشتن ارتباط با نیروهای انقلابی کرد و درخواست برخورداری از حقوق ملی، و همچنین، ترور ده‌ها فعال سیاسی و فرهنگی، نویسنده و روشنفکر در داخل و خارج از کشور که هنوز هم ادامه دارند و تکرار می‌شوند. در کشور سوریه، رژیم‌هایی که از پی هم آمده‌اند، به بدترین شکل ممکن، ملت کرد را سرکوب کرده و وجود آنها را انکار نموده‌اند به ویژه، پس از روی کار آمدن حافظ اسد هیچ گونه حق و حقوقی به کردها داده نشده است. هم‌اکنون هم در سوریه در مقابل دیدگان کشورهای قدرتمند و حامیان حقوق بشر و دنیای به اصطلاح دموکراسی و تحت حمایت‌های مادی و معنوی رژیم حاکم بر ایران و حکومت روسیه، علاوه بر این که هر روز ملت کرد و سرزمین‌شان نابود و ویران می‌شوند، بخش بزرگی از آنها از حقوق شهروندی و داشتن شناسنامه محروم هستند. در گذشته هم بخش چشمگیری از آنها توسط حکومت دیکتاتوری سوریه، از شهرهای عفرین، کوبانی، زهره و احمدیه به اجبار کوچ داده شده‌اند. افزون بر اینها، ده‌ها سند غیرقابل انکار دیگر هم در رابطه با ظلم و زور اشغال‌گران و حکومت‌های نامشروع آنان در دست هستند. ظلم و زورهایی که خود سند اثبات حقانیت این امر هستند که مبارزات ملت کرد جهت دستیابی به حقوق انسانی اساسی خود، مبارزه‌ای روا و حق طلبانه است که با همه مفاد و بندهای اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل مطابقت دارد. ملت کرد در این بخش از کردستان هم تا پیروزی نهایی از پای نمی‌نشیند و برای رهایی از بی‌عدالتی، با اتکا به مبارزه مصمم و روای خود، برای رهایی جانشان را فدا می‌کنند اما شکست را نمی‌پذیرند و خوشبختانه، اکنون دارای سیستم خودگردانی هستند. بی‌شک، ایستادن در مقابل ظالم و متجاوز وظیفه‌ و مسئولیتی ضروری است و ملت‌ها و تک تک انسان‌ها لازم است که برای آزادی و رهایی خود به مبارزه بپردازند و اجازه ندهند مورد ستم و تجاوز قرار بگیرند.

ب - ملت کرد ملتی است دارای تاریخ چند هزار ساله که به درازای تاریخ خود، همواره در سرزمین خود زیسته است و مسلما این حق را دارد که برای به دست آوردن حقوق و آزادی‌های خود تلاش نماید و در این راه همه توان خود را در مبارزه به شیوه‌های درست و روا، تا رسیدن به اهداف خود به کار گیرد. ملت کرد باید از طریق فعالیت‌های سیاسی و گسترش آگاهی و شناساندن خود و مبارزات و حقوق روای خود، توجه و نظر افکار عمومی را در سطح جهان و دولت‌ها و حکومت‌های قدرتمند و حامیان حقوق بشر و سازمان ملل متحد را برای حمایت از مبارزه مشروعش، به خودش جلب کند تا به این طریق به حقوق و آزادی‌هایش دست یابد و از کاروان پیشرفت جامعه انسانی جا نماند و نقش شایسته و بایسته خود را در این راه ایفا نماید.

ج - ملت کرد با عنوان ملتی دارای تاریخ کهن و توانمند، این حق را دارد کە در مدیریت و ادارە ایران نقش داشتە و سهیم باشد و مسئولیت ادارە سیاسی سرزمینش را خود بە عهدە بگیرد و حکومت مرکزی هم بە جای سرکوب کوردها و اشغال کردستان و ارسال نیروهای نظامی به آنجا، کردها را در جهت آبادسازی و پیشرفت همه جانبه میهن‌شان مساعدت نمایند.

د- ملت کرد در کردستان ایران به این دلیل که زیردست بودن را با تمام وجود حس کرده است، به تلاش و مبارزه‌ بی‌وقفه‌ خود علیه اشغالگران ادامه داده است. در انقلاب خلق‌های ایران بر ضد رژیم شاهنشاهی که در سال ١٣٥٧ هجری شمسی به پیروزی رسید، همه کسانی که به آزادی باور داشتند در آن سهیم بودند و ملت کرد هم نقش مٶثر و مهمی در پیروزی انقلاب و بیرون راندن پایگاه‌های حکومت پهلوی در کردستان داشتند. مبارزه و انقلاب متحد مردم ایران از کرد و فارس و تورک و عرب و بلوچ و دیگر اقوام و پیروان ادیان و مذاهب و باورهای مختلف، با هدف زدن مهر پایان همیشگی بر ستم و بی‌عدالتی و با امید به دستیابی همه ملت‌های ایران به حقوق روای خود به انجام رسید.

پ - ثمره و نتیجه انقلاب ١٣٥٧ ملت‌های ایران با برپاکردن نظامی مذهبى و غیردمکراتیک تحت نام اسلام، از سوی خمینی و پیروانش بر باد داده شد. مردم ایران به طور عام و مردم کردستان به طور خاص، جهت پاسداری از ثمره رنج و خون شهدای انقلاب و نجات آن از نابودی و بربادرفتن، به خود آمدند و از سال ١٣٥٨ هجری شمسی به بعد، در سراسر ایران و کردستان، با راهپیمایی و اعلام نارضایتی، بیزاری خود را از حکومت تازه نشان دادند. اما متاسفانه، حکومت جدید به جای پذیرش خواسته‌های مردمی که از ستم بیزار بودند و علیه آن قیام کرده بودند، با به کار گرفتن نیروهای سرکوبگر، با بی‌رحمی به جان مردم افتادند، میتینگ‌ها، اعتراضات و گردهمایی‌های مردمی را مورد حمله قرار دادند، هزاران نفر را راهی زندان‌ها و سیاه‌چال‌ها کردند و ده‌ها نفر از فعالین سیاسی را زیر شکنجه یا با اعدام، به شهادت رساندند. ملت ستمدیده کرد در کردستان ایران امیدوار بود سقوط حکومت پهلوی، پایانی بر درد و رنج‌ها و محنت‌های ده‌ها ساله‌اش باشد، اما متاسفانه دیری نپایید که آماج موج غیرقابل تحمل‌تر و وحشیانه‌تری از ظلم و ستم قرار گرفت. با وجود ستم، بی‌عدالتی و رفتارهای وحشیانه حکومت ایران، خواست ملت کرد همواره صلح و تفاهم بوده است و برای دستیابی به این خواسته، چندین گروه را به عنوان نماینده جهت انجام گفتگو با حکومت جدید ایران تعیین نمود. نمایندگان کردها نهایت سعی و تلاش خود به کار بستند بلکه حکومت ایران را راضی نمایند حقوق روای مردم کرد را به رسمیت بشناسد، اما آخوندهای حاکم در پاسخ، شروع به تهدید، ارعاب نمودند و با اتخاذ مواضع غیردمکراتیک و حمله نظامی به کردستان، جنگی خونبار را شروع و با تحمیل آن به کردها، آنان را درگیر جنگی برای دفاع از خود و میهن‌شان کردند که با اعلام فرمان جهاد خمینی علیه ملت کرد آغاز شد و در پی آن پاسداران و نیروهای سرکوبگر دیگر رژیم و خلخالی جلاد و به اصطلاح قاضی شرع خمینی، روانه کردستان شدند تا آن گونه که خود دوست دارد و تا آن حد که دوست دارد، به وحشیانه‌ترین صورت،  پیر و جوان را راهی میدان‌های تیرباران و طناب و دار نماید. خلخالی تنها در عرض چند روز، د‌ه‌ها نفر را از پیر و جوان، به شهادت رساند و با جنایات خود، صفحه‌ای سیاه و کثیف بر جنایت‌های حکومت آخوندی اضافه کرد، جنایاتی که کردها و دیگر آزادی‌خواهان شرافتمند و دارای وجدان جهان هیچ گاه آنها را فراموش نخواهند کرد. هجوم پاسداران مزدور به کردستان و به آتش کشیدن و تخریب چندین شهر و روستای آن، تهدید، کشتار و زندانی کردن جوانان و آزادی‌خواهان، مردم کردستان را ناچار نمود جهت دفاع از خود و وسرزمين‌شان، به اعتراض، ایستادگی در برابر رژیم ضد حقوق و آزادی بشر ولایت فقیه و مبارزه مسلحانه دست بزنند. طی سالیان اخیر، مبارزات، اعتراض‌ها و فعالیت‌های مردم در کردستان و نیروهای مبارز و آزادی‌خواه در راه رسیدن به حقوق و آزادی‌های‌شان، بسیار چشمگیرتر از گذشته بوده و وسعت و دامنه بیشتری پیدا کرده است.

اهداف و تاریخ سازمان

الف ـ پس از تهاجم پاسداران و ارتشیان مزدور به کردستان و قتل عام ملت کرد به جرم دشمنی با انقلاب و اسلام و تصمیم مردم کردستان برای دفاع از خود، تلاش و به تحقق رساندن اهداف و آرزوهای مشروع و آزادی ملت و میهن، جمعی از شخصیت‌های مذهبی و فعالین کردستان به رهبری ماموستا سید جلال‌الدین حسینی که پیشتر زیر عنوان دفتر ماموستا شیخ عزالدین مشغول انجام فعالیت‌های سیاسی - نظامی بودند، به فکر تأسیس یک سازمان سیاسیِ ملیِ اسلامی افتادند که با اندیشه‌ای متفاوت از رویکرد دیگر نیروها و گروه‌های میدان مبارزه و به عنوان رهبر و پرچمدار آن دسته از ملت کرد که دارای اندیشه و رویکردی ملی - اسلامی هستند، پا به این عرصه بگذارند و به این ترتیب، در تاریخ ٥م شهریور ماه سال ١٣٥٩ هجری شمسی برابر با ٢٧م ماه اوت سال ١٩٨٠ میلادی، تشکیل سازمان مبارزات ملی و اسلامی کردستان ایران (خبات)  را اعلام نمودند.

ب ـ با اعلام تشکیل سازمان خبات، امید به آینده روشن در دل همفکران آنها و بخش چشمگیری از جامعه کردستان جوانه زد و به آنها دلگرمی بخشید. مردم به گرمی از سازمان خبات استقبال کردند و در چندین شهر و منطقه از شمال تا جنوب کردستان ایران دفتر و مراکز سازمان دایر گردیدند و اعضای کادر و پیشمرگ‌های آن با وجود موانع زیاد، در مقابله با مزدوران رژیم آخوندی، دست به انجام فعالیت‌های سیاسی و نظامی زدند. اما متأسفانه، به دلیل موانعی که از طرف گروه‌های دیگر بر سر راه کارها و فعالیت‌های اعضای کادر و پیشمرگ‌های آن قرار گرفت، سازمان خبات نتوانست آنگونه که باید، مسئولیت‌ها و امور تبلیغی و تشکیلاتی خود را به انجام برساند و به همین علت، به ناچار، برای پیشرفت در امور سیاسی و اتخاذ موضع مستقل و بی‌طرفانه، در بعضی از مناطق کردستان به صورت مخفیانه به فعالیت بپردازد.

پ ـ با وجود آن همه مانع، خوشبختانه، سازمان خبات پیشرفت‌های خوبی نمود و توانست استقلال سیاسی و تشکیلاتی خود را حفظ نماید و در مدت بیش از چهار دهه موجودیت در عرصه مبارزه، به پاکی و درستی، مسئولیت‌های ملی و میهنی خود را به جای آورد. سازمان خبات واقعیت و ماهیت رژیم جمهوری اسلامی را شناخته است و به همین خاطر هم، نابودی رژیم یکی از اهداف اصلی و لایتغیر آن می‌باشد.

ت - سازمان خبات کردستان ایران در روند پیشرفت و ترقی خود و در نتیجە سنجش و دقت نظر در وضعیت کنونی و گسترش احساسات ملی و میهنی در میان جامعه کردستان، ایجاد تحولات بنیادین را در برنامه فعالیت‌های سیاسی و استراتژی خود لازم دانسته است.

 تحولات بنیادین در موضع‌گیری‌های سیاسی جهت پیشبرد بهتر و بیشتر اهداف ملی و میهنی ملت کرد و پیشرفت بیشتر در داخل جنبش آزادی‌خواهی کرد و کردستان و خارج از آن، سبب ایجاد تغییراتی ضروری، منطقی و عاقلانه در روند ترقی و پیشرفت سازمان گردید و با برداشتن گامی مهم، بر مبنای مقایسه و تحلیل واقعیت‌ها از سوی رهبری سازمان و مشورت با دوستان دلسوز سازمان خبات، برای ایجاد تغییری مهم و مفید در اهداف و جهت‌گیری‌های سیاسی، سبب گردید که در کنگره سوم با اتخاذ تصمیمی ستودنى، در برنامەهای خود از یک استراتژی ملی و میهنی تبعیت نماید و ارزش و ضرورت مبارزه‌ ملی و میهنی را برای رهایی ملت و میهن همچون وظیفه‌ای اساسی تعیین کرد و در کنگره چهارم بر عزم خود در پیروی از این استراتژی و سیاست استوار ماند و در کنگره پنجم هم

خط مشی مذکور همچون یک خط مشی عمومی و مٶثر، مجددا تعیین و انتخاب گردید.

ج ـ سازمان خبات کردستان ایران در کنگره ششم مسائل سرنوشت‌ساز و شرایط و وضعیت مبارزات آزادی‌خواهانه ملت کرد و دیگر ملت‌های ایران را نسبت به وضعیت سیاسی ایران و جهان و حضور کشورهای غربی در نزدیکی مرزهای ایران و برنامه‌های اتمی خطرساز رژیم آخوندی که ممکن است به محاصره اقتصادی بیشتر و یا وقوع جنگی تازه علیه رژیم ایران منجر شود را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است. کنگره ششم سازمان خبات کردستان ایران ضمن آگاهی از تحولات سیاسی و تحلیل درست آنها و با مرور کار  فعالیت‌های سازمان در سال‌های گذشته، در رابطه با ایجاد تحولات بنیادین در برنامه‌ها و دستورالعمل داخلی سازمان، اقدام به تصویب تصمیمات بجا و مناسب می‌نماید.

بند یک: اهداف عمومی

الف ـ سازمان خبات کردستان ایران برای استقرار یک حکومت انتخابی، دموکراتیک و پارلمانی در کردستان تلاش می‌نماید که حافظ حقوق همه ملت‌ها، اديان، مذاهب و نژادها باشد.

ب ـ سازمان خبات کردستان ایران موافقت خود را با تضمین حق تعیین سرنوشت اعلام می‌دارد و از هم‌اکنون تضمین خودمختاری در چهارچوب ایرانی دموکراتیک و پارلمانی را روا دانسته و برای برآورده شدن آن تلاش می‌نماید.

ب ـ سازمان خبات کردستان ایران بر این باور است که قانون اداره مملکت به شیوه‌ای تنظیم گردد که حقوق همه ادیان، باورها و اعتقادات موجود در کردستان بدون هیچ گونه تفاوتی، مد نظر قرار گیرد و در سایه باور به اصول و اساس بنیادین دموکراسی، آزادی‌های همه ملت‌ و طبقات و گروه‌های اجتماعی ساکن در کوردستان، به یکسان حفظ شود.

 د ـ سازمان خبات کردستان ایران همکاری، همراهی و دوستی میان نیروهای سیاسی کردستان را یکی از وظایف اصلی مبارزه می‌داند و علاوه بر آن، آمادگی خود را برای تشکیل هر گونه جبهه، همکاری و توافق که به سرنگونی رژیم آخوندی و تضمین حقوق و آزادی مردم کردستان منجر شود را اعلام می‌دارد.

پ ـ سازمان خبات کردستان ایران همکاری و ایجاد رابطه نزدیک با نیروهای مبارز ملی ایرانی را امری پسندیده و مفید می‌داند تا پس از سرنگونی رژیم آخوندی حاکم، با همکاری همه‌جانبه در ایرانی آزاد، ثبات، پیشرفت، علم و صنعت در زیر سایه حکومتی دموکراتیک، جای خود را پیدا کند و همراهی و رابطه نزدیک میان همه گروه‌ها، تضمینی باشد برای پایان جنگ و نابرابری، فراهم کردن امنيت و عدالت، و رسیدن ملت‌ها، ادیان، مذاهب و گروه‌ها به حقوق روا و شایسته خود.

و ـ سازمان خبات کردستان ایران از تلاش‌ها، فعالیت‌ها و مبارزات آزادی‌خواهانه دیگر ملت‌های ایران برای رسیدن به حقوق خود در چهارچوب ایرانی آزاد و دمکراتیک، بدون دخالت نیروهای خارجی، حمایت می‌کند.

ت ـ سازمان خبات کردستان ایران جلب حمایت‌های جهانی و حمایت نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بشردوستانه از حقوق و آزادی‌های مردم کردستان را امری شایسته و ضروری می‌داند و در این رابطه هم آمادگی خود را جهت همکاری‌های لازم با همه سازمان‌ها و نهادها در سطح جهان اعلام می‌دارد.

ج ـ سازمان خبات کردستان ایران نژادپرستی و تبعیض نژادی و دینی و مذهبی را محکوم می‌نماید و آن را دور از اصول حقوق بشر می‌داند.

چ ـ سازمان خبات کردستان ایران بر این باور است که چون کودکان نسل آینده جامعه و میهن هستند، برای داشتن جامعە با آینده‌ای درخشان لازم است که به آموزش و پرورش آنها اهمیت داده شود و همه نیازمندی‌های آن به خوبی فراهم گردد. نباید اجازه داده شود کودکان برای تأمین مخارج زندگی خانواده مورد استفاده قرار گیرند و لازم است از انجام کارهای سنگین  که خارج از توانایی‌شان باشد، دور نگه داشته شوند و تحت هیچ عنوان نباید با آنها با خشونت رفتار گردد.

ح ـ زنان در ایران و کردستان به دلیل وجود پاره‌ای سنن و آداب و رسوم عقب‌مانده اجتماعی، مورد ستم قرار می‌گیرند و حقوق‌شان به طور دائم پایمال می‌شود، به همین دلیل، سازمان خبات و حکومت کردستان یکی از وظایف مهم خود را همکاری و حمایت از زنان برای رهایی از ظلم و ستم می‌دانند. زنان باید با تمام توان خود، برای رسیدن به آزادی و حقوق برابر با مردان تلاش نمایند و کسب علم و تحصیل دانش را اساس کار و زندگی خود قرار دهند تا بتوانند به قله‌های رهایی و برابری دست یابند.

خ ـ سازمان خبات کردستان ایران بر این باور است که جوانان نیروی محرکە و پیش‌برندە جامعە‌اند و به همین دلیل هم باید یکی از وظایف سازمان خبات و حکومت کردستان اهمیت شایان قائل شدن برای این قشر از جامعه است که حقوق‌ آنها بطور مدام، از سوی گروه‌های اشغال‌گر حاکم بر سرنوشت کردها و کردستان، پامال شده است.

د ـ سازمان خبات حفظ محیط زیست را امری واجب می‌شمارد و اعتقاد دارد که حکومت آینده کردستان باید همت بیشتری به حفظ محیط زیست ببندد و آن را بهتر به پیش ببرد و این کار را همچون یکی از ضروریت‌های زندگی برای جامعه سالم ارج نهد.

ر ـ سازمان خبات معتقد به آزادی مطبوعات، اطلاع‌رسانی و انتشارات است و در چهارچوب قوانین آزادی بیان و مطبوعات، از سندیکاها و نهادهای مدنی حمایت می‌نماید و بر این باور است که بجز در صورت شکستن حرمت افراد، نهادها و طرف‌های دیگر، هیچ کس نباید به دلیل انتقاد و اعتراض مورد بازجویی قرار گیرد.

ز ـ کردها ملتی صلح‌جو هستند و سازمان خبات هم معتقد است که آزادی و حقوق ملی کردها بدون توسل به هر گونه خشونت، و از راه گفتگو و مذاکره تأمین شود، اما رژیم ولایت فقیه در جواب خواست‌های مشروع و روای ملت کرد شیوه جنگ و سرکوب را در پیش گرفته و کردها را ناچار نموده است تا برای دفاع از خود، به مبارزه و مقابله بپردازد. به همین دلیل، به اعتقاد سازمان خبات، حکومت ولایت فقیه حکومتی نامشروع می‌باشد که سرکوب، ظلم و ستم را مبنای سیاست‌هایش قرار داده است. همچنین، سازمان خبات بر این باور است که گفتگو با حکومت آخوندی بجز زیان، هیچ فایده‌ای را عاید جنبش آزادی‌خواهی ملت کرد نمی‌نماید و بنابراین، گفتگو با این رژیم را رد می‌کند و علاوه بر آن، در کنار مبارزه سیاسی، مدنی و تشکیلاتی، مبارزه مسلحانه را پشتوانه جنبش ملت‌مان می‌داند.

ژ ـ مرزها و سرحدات کردستان باید بر اساس اسناد تاریخی تعیین شود و سرنوشت‌ شهرها و مناطقی که بر سر مالکیت‌شان اختلاف وجود دارد و تعیین تعلق یا عدم تعلق‌ آنها به کردستان باید از طریق برگزاری رفراندوم و نظرخواهی عمومی از ساکنان‌شان مشخص گردد.

س - مدیریت و نحوه اجرای امور دولت: الف- امور مربوط به سیاست خارجی و ارتش و یگان‌های مرزی و حفاظت از مرزها، نظام ارزی و پولی و طراحی و اجرای طرح‌ها و پروژه‌های بلندمدت، در دست حکومت مرکزی خواهد بود، اما در هر طرح و پروژه‌ای که به طور مستقیم، مرتبط با ملت کرد باشد، حکومت مرکزی باید رضایت پارلمان کردستان را به دست آورد یا مردم از طریق شرکت در نظرخواهی عمومی، نظر موافق یا مخالف خود را با آنها بیان کنند.

ش ـ امور مربوط به اداره کردستان همچون وضع قوانین، دادگستری، نظام آموزش و پرورش، امور فرهنگی و حفاظت از آثار باستانی و تاریخی بر عهده حکومت کردستان است.

ج ـ امنیت و آرامش کردستان بر عهده پلیس و پیشمرگ‌های کردستان، و حفاظت از مرزهای عمومی وظیفه نیروهای نظامی و تحت فرمان حکومت مرکزی است.

 ع ـ آمدن نیروهای نظامی حکومت مرکزی به کردستان و جابجا کردن آنها در کردستان باید با اطلاع و تحت نظارت حکومت کردستان و با رضایت پارلمان کردستان صورت گیرد.

ه ـ پارلمان کردستان که منتخب ملت است و نماینده تمامی اقشار، باورها و افکار در آن حضور دارند و بالاترین ارگان قانون‌گذاری کردستان می‌باشد، مسئولیت تعیین حکومت، نظارت و رسیدگی به آن را بر عهده دارد. حکومت مرکزینه در تعیین مسئولین و مدیران و نه در امور مربوط به اداره آن، حق دخالت در امور داخلی کردستان را ندارد و باید به تصمیمات جامعه و پارلمان کردستان احترام بگذارد.

غ ـ افراد پس ١٨ سالگی حق رأی دادن و از ٢٥ سالگی حق کاندیداتوری برای بر عهده گرفتن مسئولیت و رفتن به پارلمان دارند. کاندیداتورها باید افرادی آگاه، باسواد، درستکار و خدمت‌گذار ملت باشند.

ز ـ اقلیت‌های ملی و قومی ساکن در کردستان حق مشارکت در اداره کشور و عضویت در پارلمان کردستان را دارند و حکومت کردستان باید به دیده احترام به اقلیت‌های ملی و مذهبی بنگرد و حقوق آنها را به رسمیت بشناسد.

ف ـ زن و مرد در قانون انتخابات و کاندیداتوری برای پارلمان و اداره حکومت، یکسان هستند و تفاوتی میان آنها وجود ندارد.

ق ـ زبان رسمی حکومت کردستان در همه ادارات و ارگان‌های دولتی کردی است. زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی در مدارس و مراکز آموزشی تدریس می‌گردد و به زبان اقلیت‌های ملی اهمیت داده می‌شود.

ی ـ ساکنان کردستان در تعیین محل زندگی خود مختار و در انتخاب کار و وظایف روزانه خود آزاداند مشروط به این که این امر به زیان مصالح و منافع ملی نباشد. نه در تعیین مسئولین و مدیران و نه در امور مربوط به اداره آن، حق دخالت در امور داخلی کردستان را ندارد و باید به تصمیمات جامعه و پارلمان کردستان احترام بگذارد.

غ ـ افراد پس ١٨ سالگی حق رأی دادن و از ٢٥ سالگی حق کاندیداتوری برای بر عهده گرفتن مسئولیت و رفتن به پارلمان دارند. کاندیداتورها باید افرادی آگاه، باسواد، درستکار و خدمت‌گذار ملت باشند.

ز ـ اقلیت‌های ملی و قومی ساکن در کردستان حق مشارکت در اداره کشور و عضویت در پارلمان کردستان را دارند و حکومت کردستان باید به دیده احترام به اقلیت‌های ملی و مذهبی بنگرد و حقوق آنها را به رسمیت بشناسد.

ف ـ زن و مرد در قانون انتخابات و کاندیداتوری برای پارلمان و اداره حکومت، یکسان هستند و تفاوتی میان آنها وجود ندارد.

ق ـ زبان رسمی حکومت کردستان در همه ادارات و ارگان‌های دولتی کردی است. زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی در مدارس و مراکز آموزشی تدریس می‌گردد و به زبان اقلیت‌های ملی اهمیت داده می‌شود.

ی ـ ساکنان کردستان در تعیین محل زندگی خود مختار و در انتخاب کار و وظایف روزانه خود آزاداند مشروط به این که این امر به زیان مصالح و منافع ملی نباشد.

بند دوم: شرایط عضویت

الف ـ همه شهروندان کردستان و همه کردهای ساکن ایران که سن‌شان کم‌تر از ١٨ سال نباشد، مشروط به دارابودن شرایط زیر، می‌توانند به عضویت سازمان خبات دربیایند.

ب ـ به برنامه و دستورالعمل داخلی سازمان باور داشته باشد.

پ ـ در یکی از هسته‌های سازمان خبات سابقه تلاش و فعالیت‌ داشته یا با یکی از پایگاه‌های سازمان در ارتباط باشد.

ت ـ حق عضویت ماهانه را پرداخت کرده باشد.

جـ پاک، درست‌کار و انقلابی باشد، هیچ ارتباطی با دشمنان ملت کرد نداشته و با هیچ دین و باوری سر عناد و ضدیت نداشته باشد و در راه منافع و مصالح ملی و حق آزادی توده‌های جامعه کردستان کوشا باشد.

چ ـ خائنین به ملت، جاسوس‌ها، افراد بدنام و نژادپرست نمی‌توانند به عضویت سازمان خبات درآیند.

ح ـ افراد دارای صلاحیت عضویت، زمانی می‌توانند عضو شوند که از طرف هسته یا یکی از اعضای قدیمی سازمان معرفی شوند.

بند سوم: وظایف اعضا

الف ـ بر پایە دستورالعمل‌های سازمان بە کار و فعالیت بپردازد.

ب ـ تحت هر شرایطی رازدار باشد.

پ ـ سیاست سازمان را به پیش ببرد و میان گروه‌های اجتماعی کردستان، ایران و جهان گسترش دهد.

ت ـ تلاش نماید سطح دانش و اطلاعات خود، دوستان و هم‌فکرانش را بالا ببرد و در افزایش سطح آگاهی هم‌میهنانش کوشا باشد.

ج ـ گزارش‌های ماهانه خود را به ارگان بالاتر تحویل دهد.

چ ـ هر گونه جانبداری و تعصب محلی و  منطقه‌ای و ایجاد فراکسیون و دسته‌بندی در بین اعضای سازمان را خیانت به سازمان خبات تلقی نماید.

ح ـ تلاش نماید دوستان و افراد فعال را وارد سازمان نموده و آنها را با سیاست و برنامه‌های سازمان آشنا کند.

بند چهارم: حقوق اعضا

الف ـ هر یک از اعضا از حق سوال پرسیدن، نظر دادن و انتقاد از همه مسئولین و ارگان‌ها به صورت حضوری و رو در رو، برخوردار است.

ب ـ هر یک از اعضا، پس از گذشت یک سال از عضویت در سازمان، می‌تواند خود را کاندید نموده و در انتخابات و رأی گیری‌ها هم شرکت کند، اما اگر عضوی حداقل سه سال، به صورت مستمر، به عنوان عضو در سازمان خدمت نکرده باشد، نمی‌تواند برای عضویت در کمیته مرکزی، خود را در کنگره نامزد نماید.

پ ـ جهت بازجویی از اعضا به دلیل سرپیچی، پس از تشکیل جلسه ارگان مربوطه و دعوت عضو متمرد و گفتگو با وی، ضمن توجه به خواسته‌های او، باید نتیجه جلسه به ارگان بالاتر اطلاع داده شود.

ت ـ باید به شخصیت، کارها، فعالیت‌ها و تلاش‌های اعضای فعال، دلسوز و مجرب احترام گذاشته شود، در اداره امور و تصمیم‌گیری‌ها با آنها مشورت نمود و برای عقاید و نظرات آنها اهمیت قائل شد.

بند پنجم: تنبیه اعضا به دلیل بی‌نظمی

الف ـ سرزنش کردن و رسیدگی به اشتباهات.

ب ـ سلب مسئولیت.

پ ـ تعلیق و تبعید به مدت حداقل ٣ ماه.

ت ـ در صورت مٶثر نبودن موارد فوق، اخراج از سازمان.

بند ششم:ساختار سازمان

الف ـ در ارگان‌ها، بر مبنای انتخاب، از پایین به بالا، اقلیت باید تابع اکثریت باشد.

ب ـ نظم و نظام برای همه اعضا یکسان است وهمه باید دسیپلین و روال مرسوم و معمول تشکیلاتی را مراعات کنند.

پ ـ تصمیم‌گیری‌های سازمان بر اساس رأی اکثریت اتخاذ می‌گردد و هیچ عضوی به تنهایی در مورد مسائل سرنوشت‌ساز و مهم تصمیم‌گیری نمی‌کند.

ت ـ تشکیل ارگان‌ها و مراکز سازمان باید با تصمیم و نظر اکثریت اعضای کمیته رهبری سازمان صورت گیرد.

بند هفتم: رهبری سازمان خبات:

کمیته رهبری سازمان خبات دارای ١١ عضو متشکل از ٧ عضو کمیته مرکزی، دو عضو علی‌البدل و دو مشاور می‌باشد و بلندپایه‌ترین گروه مسئولین است کە در فاصله زمانی مابین دو کنگره، از نظر سیاسی و فکری، مسئولیت رهبری سازمان را برعهده دارد. حداقل یک بار در ماه تشکیل جلسه می‌دهد و همچنین، هر شش ماه تا حداکثر یکسال، پلنیوم برگزار می‌نماید. اتخاذ تصمیم بر مبنای رأی اکثریت است و جلسات کمیته مرکزی با حضور دوسوم اعضای کمیته مرکزی رسمیت می‌یابد.

ە دبیر کل به صورت مستقیم در کنگره انتخاب می‌شود و خارج از تشکیلات، سخنگوی سازمان است، در اولین رده مسئولیت‌های مرتبط با روابط قرار دارد و هماهنگی میان ارگان‌های دیگر سازمان خبات را برعهده دارد و بر آنها نظارت می‌نماید.

ە كمیتە مرکزی سازمان خبات برای انجام وظایف و فعالیت‌های سازمان، دفتر سیاسی را انتخاب می کند. دفتر سیاسی در غیاب دبیر کل، وظایف و کارهای او را به عهده می‌گیرد.

ە به مسئولین نهادها و مراکز مدنی سازمان مانند: جوانان، زنان، دانشجویان و ... الخ، به صورت سیستماتیک، سمت مشاور کمیته مرکزی اعطا می‌گردد. 

ە رهبری سازمان وظایف زیر را بر عهده دارد:

الف. ‌طرح و ارائە سیاست‌ها و برنامە‌های مناسب با هدف دستیابی بە اهداف سازمان.

ب. مشخص نمودن مواضع و نظرات سازمان خبات در قبال تمام رویدادها و اتفاقات.

پ. اطمینان از و نظارت بر اجرا و متابعت دستورالعمل‌ها و برنامه‌های سازمان خبات و تصمیمات کنفرانس و کنگره.

ت. مسئول اطلاع‌رسانی و برنامه‌ریزی برای تربیت، آموزش و آماده‌سازی اعضای کادر در همه حوزه‌ها و زمینه‌ها.

ج. آماده‌سازی گزارش عمومی برای کنفرانس و کنگره.

چ. مسئولیت کمیسیون پیشمرگان را بر عهده دارد و برای پیشرفت و آموزش و تربیت آنها در تلاش است.

ح. تعیین زمان کنگره در شرایط عادی و زمان معمول آن، یا در شرایط غیرعادی و زمان غیرمعمول.

شرایط کاندیداتوری برای عضویت در کمیته مرکزی:

الف. فرد باید بیش از ٤ سال به صورت مستمر، وارد سازمان خبات شده و به عضویت آن درآمده باشد.

ب. در رفتار و کردار باید آدمی سرآمد و دارای خصائل رهبری بوده و در سازمان خبات دارای سابقه انجام وظیفه و مسئولیت باشد.

پ. باید فردی دموکراسی‌خواه و آزاداندیش باشد.

بند هشتم انجمن مشاوران

از کنگره ششم سازمان خبات کردستان ایران به این سو، تصمیم گرفته شد که انجمن مشاوران تشکیل گردد. انجمن مشاوران متشکل از اعضای فعال قدیمی، آگاه و دانا در حوزه‌های سیاست، اقتصاد، حقوق، جامعه‌شناسی و مدیریت است، از سوی کمیتە مرکزی سازمان خبات انتخاب می‌شوند و در هنگام ضرورت، با آنان مشورت می‌شود.

بند نهم كنگرە:

در صورت مناسب بودن شرایط، هر چهار سال یک بار گرفته می‌شود. در صورت عدم برگزاری کنگره، رهبری سازمان بر مبنای ضرورت و با تبادل نظر با اعضا و کادر پیشرو، در مورد زمان کنگره تصمیم‌گیری می‌نماید. قدرت کنگره نامحدود است و می‌تواند خط مشی سازمان را مشخص و هر گونه تغییر و تحولی را در امور و مسائل فکری و تکنیکی ایجاد نماید.

بندی دهم:چگونگی کارگروه‌ها و کمیته‌ها

هسته اصل و ریشه کارگروه‌ است که نباید کم‌تر از سه نفر و بیش‌تر از ٥ نفر باشد. از مجموع ٣ هسته، کارگروه و کمیته به وجود می‌آید و از مجموع چند کمیته ناحیه‌ای، کمیته شهرستان، و از  مجموع چند کمیته شهرستان، کمیتە منطقه‌ شکل می‌گیرد. کمیتە‌ها مسئولیت دارند کە تصمیمات و توصیه‌های رهبری سازمان را به اطلاع اقشار مختلف جامعه کردستان رسانده و به انجام برسانند. رهبری سازمان کمک‌های مادی مردم دلسوز و حامیان سازمان و حق عضویت اعضا و طرف‌داران را همراه با درآمدهای دیگر سازمان، به شیوه‌ای اصولی، صرف سازمان و ارگان‌های آن می‌نماید و مسئولیت مدیریت درآمدها و هزینه‌ها را بر عهده دارد.