سازمان خَبات
کردستان
ایران
سيامند
سيامند
اگر کتاب و نوشتەهای تاریخی شماری از نویسندگان جهان و خاورمیانە را بررسى کنيم،مشاهده ميکنيم کە بسیاری ازاین منابع و نوشتەها،عارى از حقيقت اند. تاریخ نویسان بانشر اکاذیب ،تمجید غير واقعى مقامات،اجير کردن افکار،شیوەی تفکر، نوشتار و قلمهایشان ،تنها برای کسب ثروت و حفظ جایگاهشان ،تلاش کردەاند و حکومت های دیکتاتور و ستمکار را،خدمتگذار و مردمى نشان داده و دستهای آلودەبە خون مردم را بە دستهاى نجات دهنده معرفی و بخشى از مردم را از حقایق تاریخ گمراه کرده اند.دیکتاتورهایی مانند هیتلردرآلمان، استالین در روسیە، مائودرچین و بسیاری ازدیکتاتورهای دیگر ،ازسوی شماری از بە اصطلاح روشنفکران اجيرشده دزد و شکست خورده و بی عزت،کوشيده اند آن جانيان رابە کسانى دلسوزو خدمتگذار ملت معرفی کنند که متاسفانە توانستەاند جهره خبیثشان را از شمارى از مردم پنهان کنند ،کە متاسفانە هنوزهم این دیکتاتورها در نظر بعضی از افراد در جامعه به نیکوکار و راە و باور کاذبشان هواداران خودرادارد.
درتاریخ کهن خاورمیانە نیز ،رهبران و شاە دیکتاتور ومستبدان بسیاری بودند ،کەازسوی نویسندگان و روشنفکران عصرخود بەافرادی عدالت خواه، نام بردە شدەاند .بەعنوان مثال زمانی کە خسرو یکم ملقب به انوشیروان عادل، پادشاە ساسانی شد، درسال ٥۲٤ میلادی دستورقتل عام مزدک ،رهبری خدمتگذار وانسان مقبول و بیش از هزاران مردم بلخ کە رهرو مزدک بودندصادر کرد، و همچنین دهها نفر از اقوام و مسئولین نزدیک خود راکشت و برای حفظ تاج و تخت شاهانەی خود بزرگترین جنایتها را مرتکب شدە و دهها تاوان دیگر را دربرابر مردم و کشورش انجام داد ،اما ازسوی نویسندگان و روشنفکران آن دوران، جنایت و تاوانهایش وارونەشد و لقب انوشیروان عادل را بر وى نهادند وتاکنون انوشیروان در گمان مردم، پادشاهی عادل بودەاست.
در دوران حکومت ساسانیها راستگویی و تلاشهای یزدگرد سوم ، سومین پادشاە ساسانیها که درتلاش بودە ثروتمندان و وافراد فاسد را از قدرت دورکند و عدالت رادرجامعە برقرارسازد وظلم و ستم بر کشاورزان و فقرا را ریشەکن کند، ازسوی شماری از نویسندگان عصر خود بەعنوان پادشاهی فاسد و ظالم نام بردە شدە است.
تفاوت ناعادلانە در موضع و نوشتەی شماری از نویسندگان و روشنفکران آن زمان کە رفتارناپسند انوشیروان دیکتاتور را ،پسندیدە و کردار یزد گرد سوم کە غمخوار ملتش بودە را بە ناپسند معرفی میکنند ،نشان دهندەی این حقيت است کە آن نویسندگان در ظلم وستم و ناعدالتی، شریک جرم هستند.
درعصر حاضر نیز بسیاری از سردمداران کشورهای خاورمیانە، دیکتاتور و مستبدند،آنها باریختن خون مردم و بنانهادن کاخهایشان بر استخوان مردم وبا خون ريزى و جنایتهای بیشمارشان بە حکومتشان ادامە دادەاند .
مبرهن است نمونەی این دیکتاتورها بسیارند و کمترکسی هست کە از آنها اطلاعی نداشتەباشد ،در خاطره آنهایی کە در دهه ±¹٦۰میلادی متولدشدەاند ،کم و بیش از جنایات هردو رژیم محمدرضا پهلوی و رژیم آخوندی آگاهند .بەویژە جنایات گستردەی حکومت خمینی دربرابر مردم و ملتهای ایران بە حدى وسيع بودە کە چندین بار از سوی سازمانهای جهانی حقوق بشرى و حکومتهای آزاد و دموکراتیک محکوم شدە است .اعدام هزاران فعال سیاسی و سرکوب مداوم مردم در طی چهل سال سردمداری آخوندها درایران ،سبب واکنش همە روشنفکران و نویسندگان وظیفە شناس و نترس و دلسوز درداخل و خارج ایران شد.اما علیرغم آشکارشدن جنایت و وحشیگری خمینی و رژیمش، شماری بەاصطلاح روشنفکر ونویسندە،بدون هیچ ابايى از اعمال نابخردانه شان از خمینی جنایتکارو حکومت دیکتاتورش تعریف و تمجید میکنند ،و کرامت اخلاقی و وظیفەی مقدس نويسندگى رابە پول و مقام باخته اند. اعمال ناپسند این بە اصطلاح روشنفکران قلم بە دست، آسیب بسیاری به مردم وارد کردە،و رژیم مستبد آخوندی بیشترین بهرە را از آن بردە ،بەشیوەای کە در بیشتر جلسات، نوشتار و گفتارقلم فروشان و تاریک فکر بەاصطلاح روشنفکر، به فاکت و نمونه ی دال بر بیگناهی حکومت وجنایتهای آخوندها درایران بەکارگرفتە میشود.بدون شک اکاذیب این روشنفکران و نویسندگان دروغین در عصر قدیم و جدید،آفت بزرگی بر پیکر جامعەاست و سبب آن شده اند کەدیوار و بنيان کج حکومت، کە باخون وجان مردم رنجدیدە پابرجا ماندە، و در ماندن ديوار لرزان حاکميت استبدادى، به آن کمک کرده اند.
آن نمونه ها و مقدمە، برای شرح مسالە اصلیست کە میخواهم آنرا بەنگارش درآورم، و آن نیز نقش روشنفکران و نویسندگان در راهنمایی جامعەو بنياد کشور و سرزمینی استواراست . نویسندگان و روشنفکران باید سعی کنند، حقایق حکومتها و رهبران مردم و مبارزە رابازخوانى و اطلاع رسانى کنند.
اکثر اوقات از سیستم و حکومت در کشورهای اروپایی بەمیان می آید و ازآن بەعنوان نمونەای از شیوە حاکميتهاى خوب یاد میشود ،درواقع این شیوە ی حکومتمداری مشروع دربسیاری از کشورهای اروپایی ، خود بە خود بە وجود نیامدە ،بی تردید کشورهای اروپایی قبل از قرن ±·میلادی و در دورانهای گذشتە دارای منفورترین شیوەی حکومت بودەاند، اما دراروپا، روشنفکران و نویسندگان بەخودآمدە و با نوشتن و استفاده درست از قلمهایشان،سخنان و خواسته هاى برحق مردم را به حاکميت رسانده و علیە فساد و جنایت روشنگرى کرده و از تعریف و تمجیدهای بی اساس حکومتها دست برداشتند .بلە ،آنها بارعایت اصول مقدس روشنفکری ،و با اشارە بە نقاط ضعف و قوت حکومتها، وبرملاکردن اشتباهات و همچنین تمجید اقدامات و خدمات دولتها،موجب دستاوردها و عملکردهای مفيد شده اند، که موجب تدوين سیستم وقانون در بیشتر کشورهای اروپایی شدە که حکومتها مسئوليت پذيرو راستگو هستندو مقام و مسولیتهایی کە بە آنها سپردە میشود ،فقط در راستاى منافع مردم و خدمت بە کشور بەکارگرفتە میشود . زمانی کە وزیری یا مسئول هر کشوری کە دارای سیستم و دولت خدمتگذار ،مرتکب اشتباهی شود ویا اقدامی مخالف قانون و برنامەی کشورش انجام دهد ،نمیتواند هیچ گونە توجیهی برای اشتباە خود بیاورد .بە عنوان مثال خانم (انگر استو برگ )وزیر مهاجرت پیشین کشور دانمارک بە خاطر جداکردن زن ومردی افغان از یکدیگر قانون کشورش را نقض کرد،و در دادگاە اعتراف کرد کە تصمیمش برخلاف قوانین کشورش مطبوعش بوده،آن گونەکە پیداست این وزیر از افراد احزاب ضد خارجى بشمار می اید ،و علیرغم دیدگاەهای خود نسبت بە پناهجویان بە اشتباە خود اعتراف کرد. ازاین دست وزراء و مسئولين کە بە اشتباە خود اعتراف میکنند بسیارند.این نمونەها بەما میگویند کە کشورها با دروغ و فساد ادارە نمیشوند .بەما میگویند مسئولین باید شهامت این راداشتەباشد هروقت اشتباهی مرتکب شوند به اشتباه و تاوان خود اعتراف کنند،و روشنفکران و نویسندگان بايد فساد و حکومت وسیستم جنایتکار را افشا کنند.
کوردستان ایران و روشنفکران خائن و فاقد مسئوليت،وآمانده و بي درک وکوته فکر!
مبرهن است ملت کورد طی دهەها مبارزە برای احقاق حقوق و آزادى، جان خودرا برای ملت وسرزمین خود فداکردەاست ،اما متاسفانە تاکنون بە ابتدایی ترین حقوق خود دست نيافته است.بى شک معضل مبارزات حق طلبانەی مردم کوردستان عدم فداکاری و جانفشانى و یا عدم مبارزه و ازجانگذشتکى و دلسوزى و عدم شهامت و جسارت نیست، بلکە يکى از دلايل اصلى ناموفق بودن مبارزات حق طلبانەی ملت کوردستان عدم وجود نقد و انتقاد بەجا از مبارزین و رهبران مبارزات ملت کورداست.
ملت کورد علیرغم جانفدایی های بسیار، تاکنون نتوانستە گام بزرگی درراستای رسیدن بە اهدافش بردارد ،یکی از بزرگترین معضلات مبارزات حق طلبانەی کوردستان ایران، تمجیدهای بی پایە و اساس روشنفکران و نویسندگان موجود در احزاب سیاسی و همچنین در جامعه است. حتی اگر در مقطعى، روشنفکرو یا نویسندەای کسی رانقد کند با او بەشیوەای دوراز اصول اخلاقی برخورد میشود وبە اوتهمت میزنند .بی تردید تا زمانیکە تعریف وتمجیدهای بی اساس کار اصلی افراد بە اصطلاح روشنفکرو نویسندە باشد و از انتقاد سازندە از احزاب سیاسی و رهبران شهید ودرگذشتە جلوگیری شود و تا مسير و روش درست را برای آیندە را نياموزيم و مد نظر قرار ندهيم ،ملت کورد بە اهداف والایش نمیرسد. ماباید سعی کنیم صداقت و راستگویی را اساس قراردهیم و همچنین انتقادسازندە از حال و گذشتە ى مبارزات حق طلبانە ابراز کنيم.هیچ فرد و هیچ جنبش حق طلبانەای از ملت و سرزمین بزرگترنیست .دراین صورت باید بە انتقادات سازندە گوش کرد و دربرابر انتقاد، عملکرد و رفتار دشمنان رادربرنگیریم. نیروی مستحکم مستلزم ریشەی مستحکم است .مبارزات حق طلبانەی ملت کورد و رهبرانش ،با انتقادهای سازندە تخریب نمیشوند بلکە این تعریف و تمجیدهای بی اساس بە اصطلاح روشنفکران و نویسندگان است کە مسير مبارزه را ازاهداف بزرگش را به بيراهه ميکشاند و موجب ميشود و دیرتر بە مقصد برسد.پیشنهاد من بە دوستان ،اعضا و رهروان راە سازمان خبات کوردستان ایران این است کە دربرابر هرگونە انتقاد مسئولانه و احساس و درک درست و دلسوزانە واکنش نشان دهيد و از شانتاز و الفاظ غير متعارف دوری کنيد ،زیرا قبول انتقاد مارا قوي و از مانورها و خودخواهی مسخره و بیجابرحذرمیکند .خانەای کە درکنار رودخانە و ساحل دریا و بر روى شنزار و ماسە بناشود بر اثر طوفان و طغيان آب غرق خواهد شد و چنین خانەای را با ايجاد ستون در کنار ديوارهايش نميتوان از خطر ویرانی نجات داد.
