سازمان خَبات
کردستان
ایران
شیوا فرجی
شیوا فرجی
شکی نیست آنچە کە در تمام مراحل زندگی سیاسی و اجتماعی حائز اهمیت است، حقوق برابر و آزادی بدون قید و شرط هر انسان است.
این حقوق و آزادیهای مورد بحث ممکن است در بیشتر اوقات از طریق مذهب ، سنن و فرهنگ اجتماعی یا حکومت و سیستم اداری کشورها پایمال گردد.
آنچە کە مسلم است درچهار چوب منشور حقوق بشر سازمان ملل، حقوق زنان نیز همچون حقوق مردان در نظر گرفتە شدە است ، اما وجە متمایز میان حقوق زن و دیگر حقوقها بدینگونە بودە کە در طول تاریخ حقوق زنان درتمام زمینەها بیشتر از حقوق مردان نقض شدە است .
متاسفانە از دیدگاە قریب بە اکثر جوامع، خواستەهای زنان کە همان نیازهای بشری همچون: خوراک، پوشاک و مسکن و دیگر نیازهای ابتدایی نمیباشد . نیازهای زنان فراتر از نیازهای اولیە است ، زنان خواستار برابری جنسیتی ، یکسانی در تحصیل و شغل و دستمزد و آزادی و احساس امنیت ، مشارکت در امور و مسائل اجتماعی ، سیاسی، حقوقی و اقتصادی جامعە می باشد .
هر چند حکومت و قوانین بسیاری از دولت های زن ستیز بە اصطلاح سکولار کە دم از دموکراسی میزنند ،بە طور چشمگیری حقوق زنان را پایمال میکنند، از طرف دیگر کشورهایی همچون ایران، کە قوانین خود رابراساس قوانین اسلام پایەگذاری کردەاند، برخلاف قوانین و دیدگاە اسلام در مورد حقوق و جایگاه زنان در اجتماع برخورد کردە و زن را نە تنها از حقوق انسانی محروم نمودە، بلکە شخصیت زن را در جامعە ایران بە نهایت درجە تحقیر رساندە است. در جامعەی کنونی ایران جدا از قوانین زن ستیز رژیم آخوندی، زنان با تکیە بر سنن و فرهنگ نادرست غالب بر جامعه بە طور عام تحت فشار و خشونت هستند ، آداب و رسوم کهن عشایری و فرهنگ غلطی کە برجامعە سایە افکندە است، زن را بە عنوان شی‌‌ء و کالاهای مایحتاج زندگی بەحساب می آورد .
مردان خانوادە و رؤسای عشایر سرپرستان واقعی آنها تلقی شدە و در نتیجە زنان نسبت بە سرنوشت و حقوق و آزادیهای خود و فرزندانشان بی اختیار هستند.
احکام و قوانین اجرایی رژیم آخوندی، فرهنگ و سنن غلط جامعە ایران زنان را آنچنان تحت فشار و شکنجە و سرکوب قراردادە است کە اکثریت جامعەی زنان، بی عمل، ترسو و وحشت زدە و محافظە کار شدە اند کە بە جای حقوق برابر و مساوی، خواستار اندک تغییراتی درجامعە و محیط زندگی خود هستند، برای مثال، چە بسیار زنان غیر باورمند بە حجاب کە تنها برای حفظ آبرو و یا شغل و حضور اجتماعی و استفادە از توانمندیهایشان مجبور بە رعایت حجاب اجباری شدەاند.
وقتی مورد بحث شکنجە باشد، ناخودآگاە ذهن ما بە تجاوز و شکنجەهای فیزیکی و کشتار معطوف میشود ،ولی در مفهوم واقعی خود حتی کوچکترین کلمە کە باعث آزار و اذیت کسی شود بە نوعی شکنجە بە حساب می آید، برای نمونە: فحشا وناسزا ،توهین و تحقیر و بدرفتاری ، کە روزانە هزاران زن دراین موارد شکنجە میشوند، کە هیچگونە اثر فیزیکی جز بر روح و روان و شخصیت آنها، چیز دیگری بجا نمیگزارد .
نظام آخوندی حاکم بر ایران ، جامعەی زنان را بە سمتی سوق دادە کە زنان جامعە بە جای دفاع از حقوق و آزادیهای انسانی خود کە حق مسلم هر انسانی میباشد ، با بیکاری و وضعیت اقتصادی نامساعد، گرایش بەراهکارهای نادرست برای تامین مایحتاج زندگی خود شدەاند.
آنچە کە در این چند سطر و جملە بالا بەمیان آوردەام ،حاصل نظام و قوانینی می باشد کە در آن نظام مرد سالاری حکم فرماست. و تا کنون آداب و سننهای کهن تغییرات لازم را بخود ندیدە و اقشار اجتماعی بدان پیشرفت و ترقی فکری و تعادل طبقاتی کە بە حقوق همدیگر و بە درجە برابری زن و مرد در تمام مراحل و امورات زندگی انسانی نرسیدەاند. لذا آنچە کە بیش از هر چیزی حائز اهمیت میباشد، چگونگی تفکر و رفتارهای خود زنان در راستای رسیدن بە حقوق انسانی و آزادیهایشان است کە آن هم با کوشش و مبارزە سخت همە جانبە کە قبل از هر چیزی زنان باید در کسب دانش و معرفت در زمینەهای گوناگون فرهنگی،سیاسی، حقوقی، اقتصادی، و اجتماعی کوشا باشند. تا بتوانند حقوق و آزادیهای خود را بهتر و بیشتر بشناسند و در عرصه های زندگی خود را نشان دهند، و بە جنس برابر خود کە مرد است اثبات کنند کە در دنیای واقع زندگی انسانی هیچ فرقی بین زن و مرد نیست، زن هم میتواند در امورات جامعە نقش مفید و موثری را ایفا نماید.
