سازمان خَبات
کردستان
ایران
ماردین زاهدی
مولتی پارتیسم یکی از اصل های مهم در حکومتهای پارلمانی است که به منظور توزیع عادلانه قدرت در ائتلاف بکار گرفته میشود. در حکومتهایی که خواهان آن باشد که دولت و رهبری یک جانبه نباشد با تعدد کرسی ها و حضور نمایندگان اقشار و افکار گوناگون در کشور سعی بر آن میشود که حقی از کسی سلب نشده و یکسانی حقوق و امتیازات در آن مد نظر گرفته شود که این خود امری پسندیده و قابل قبول میباشد.
همانطور که گفته شد این وضعیت در واقع برای حکومتهای دارای دموکراسی و پارلمانی بیشترین بازه پاسخگویی را داشته و در امور ائتلافی بکار گرفته میشود.
حکومت دیکتاتوری آخوندی ایران به دلیل داشتن رویه فکری مرتجع مذهبی و پیرو کردن یک خط فکری واحد, از تمامی اصول دموکراسی بدور بوده و تمامی افکار و رویه های مخالف را به شدت سرکوب میکند. این حکومت از هر لحاظ نا مشروع بوده و تنها با سرکوب و توصل به زور است که این لحظات آخر عمرش را نگه داشته است و به زودی نیز شاهد نابودی آن خواهیم بود.
در برابر این حکومت ظالم و نامشروع احزابی مردمی وجود دارند که به دادخواهی مردم برای احقاق حقوق پایمال شده آنها برخواسته اند. این احزاب هر کدام اصول و سیاستهای خود را پیرو کرده و اعضای آنها با انتخاب خط فکریشان به آنها پیوسته اند. اما در اصل همه آنها یکى از هدف اصلى شان آزادی مردم استثمار شده و ایجاد یک حکومت مردمی در تلاش و مبارزه هستند. یکی از اصول اساسی و بسیار مهم در مبارزه حزبی, اتحاد احزاب با خطوط فکری است که موجب نابودی حکومت حاکم و ایجاد حکومتی مردمی میشود. در واقع نباید تفاوتهای راهبردی باعث آن شود که پتانسیل لازم مبارزاتی در جهتی بجز نابودی دشمن واحد بکار گرفته شود.
متمایز بودن افکار نیز در احزاب امری طبیعی بوده و نمیتوان انتظار داشت همه یک خط و مشی را در اذهان خود پرورش دهند. اما باید در نظر گرفت که تفاوتهای افکاری بر چه اساسی بوده و چه چیزی را پیرو میکنند. گاهی قدرت طلبی و نیز گاهی نا آگاهای و یا میهن پرستی و ... میتواند دلایلی برای منفک شدن و جدایی گروهی باشد که هر کدام از آنها میتواند دلایل خاص خود را داشته باشد. اما باید این واقعیت را مد نظر گرفت که تمامی این حواشی اگر برای بهتر شدن وضعیت نبوده و قدرت طلبی و خودخواهی را با خود یدک میکشد, در اذهان عمومی و همچنین جوانب مبارزاتی قابل قبول نبوده و راه به جایی نخواهد برد.
در گذشته به کرات شاهد اینگونه مباحث و اختلافات بوده و تجربیاتی را از کارنامه این وقایع به دست آورده ایم. جنبش آزادیخواهی کردستان ملزم به پیرو کردن راههای صادقانه و غیر خودخواهانه برای فردای آزادی از غل و زنجیر استبداد بوده که باید عاقلانه ترین و اساسی ترین راهکارها برای هرچه زودتر رسیدن به جامعه جهانی و جبران سالهای از دسته رفته را پیرو کند. در نظر گرفتن توان و کاربرد با احترام گذاشتن به اصول دموکراسی و همچنین اجازه حق انتخاب به دور از موازین خود محوری و تلاش برای روابط صميمى از جمله نکاتی هستند که اجبار در رعایت کردن آنها لازم میباشد. این امور تنها با از خود گذشتگی و عدالت و همچنین مسئولیت پذیری و خدمت کردن به مواضع میهنی, به روز نگه داشتن افکار مبارزاتی و اجازه برای تغییرات ریشه ای قابل اجرا میباشد.
