براساس آمار ثبت شده، اقشار مختلف مردم در سال گذشته به بيش از 6480 حرکت اعتراضى عليه ديکتاتورى آخوندى و سرکوب و چپاول آن دست زدند:
سال 1387، سال مقاومت و ايستادگى و سال رويارويى مردم ايران با حکومت آخوندى در همه عرصهها بود. براساس آمار ثبت شده، در اين سال شاهد بيش از 6480 فقره اعتصاب، تحصن، تجمع و درگيرى مردم بجان آمده با مأموران سرکوبگر رژيم بوديم.
براساس اين آمار، در هر ماه نزديک به540 حرکت اعتراضى و در هر روز حدود 18 حرکت اعتراضى صورت گرفته است. آمار اعتراضهاى سال 1387 نسبت به سال قبل از آن، 1590 مورد افزايش را نشان مىدهد. اين اعتراضهاى شامل: 1800 حرکت دانشجويى، 1215 حرکت کارگرى، 320حرکت اعتراضى فرهنگيان و 3145 حرکت اعتراضى ساير اقشار مردم و زندانيان سياسى بوده است. در عرصه رويارويى مردم با حکومت آخوندى در ايوان غرب و مريوان، شاهد قيامهاى خونين بوديم. در ارديبهشت ماه، مردم ايوان غرب در استان ايلام پس از تيراندازى ماموران رژيم و کشته شدن سه تن از اهالى، به مراکز دولتى تهاجم کردند و آنها را به آتش کشيدند. در آخرين ماه سال1378 نيز، مردم بپاخاسته مريوان در استان کردستان طى يک هفته تظاهرات و اعتصاب سراسرى نسبت به اجراى طرح ضد مردمى انسداد مرزها با مأموران سرکوبگر رژيم درگير شدند و خودروهاى سپاه پاسداران را به آتش کشيدند و رژيم را وادار به عقبنشينى نمودند. يکى از فرازهاى رويارويى مردم با حکومت آخوندى، اعتصاب بيش از دو هفتهيى بازاريان تهران برخى ديگر از شهرها در مهر ماه عليه سياست چپاول و اخاذى مالياتى رژيم آخوندى بود. اين اعتصاب سراسرى پاسدار احمدىنژاد را به عقبنشينى مفتضحانهيى واداشت. در سال87، اعتراضهاى دانشجويان در دانشگاههاى تهران، شيراز و بوعلى سينا همدان با شعارهاى «مرگ برديکتاتور»، «مرگ بر استبداد»، «سيد على پينوشه ايران شيلى نمىشه» به اوج رسيددر اسفند ماه، بيش از 1500تن از دانشجويان دانشگاه پلىتکنيک تهران بهرغم حکومت نظامى اعلامنشده، با سردادن شعارهاى (مرگ بر ديکتاتور و ديکتاتور زمانه، شهيد شده بهانه) خشم و انزجار خود را نسبت به جنايت بزرگ خمينى با ادامه جنگ ضدميهنى و نمايش نفرت انگيز دفن استخوان قربانيان جنگ در اين دانشگاه ابراز نمودند و با نيروهاى اعزامى رژيم درگير شدند. دانشجويان پلاکاردهايى حمل مىکردند که به روى آن نوشته شده بود (عليه ارتجاع متحد شويم)، اوج اين خيزش ايستادگى بيسابقه دانشجويان در پى پيام ولىفقيه ارتجاع مبنى بر دفن استخوان در دانشگاه بود.
درايام تاسوعا و عاشوراى حسينى، مردم با ايستادگى و مقاومتى بىنظير، در خيابانهاى همايونشهر، درچه، زينبيه و ديگرشهرها، با ماموران و پاسداران رژيم درگير شدند و با فديه خون جوانان خود بساط دجاليت رژيم آخوندى را برهم زدند.
در روز سهشنبه 27اسفند، بهرغم اقدامهاى گسترده امنيتى و حتى حکومت نظامى اعلام نشده مردم و به ويژه جوانان جشن چهارشنبهسورى را به اعتراض بزرگ و سراسرى عليه رژيم آخوندى تبديل کردند. جوانان با استفاده از بمبهاى دستساز و انفجار ترقهها و برافروختن آتش و همچنين در برخى شهرها شکستن شيشه خودروها با ماموران انتظامى درگير شدند.
زندانيان سياسى نيز با اعتراض و اعتصاب مداوم خود، مشعل مقاومت را در شکنجهگاههاى مخوف رژيم آخوندى فروزان نگهداشتند. در سالروز 30خرداد روز شهدا وزندانيان سياسى 35 زندانى مجاهد ومبارز در زندانهاى گوهر دشت ودستگرد اصفهان به مدت 10روز دست به اعتصاب غذا زدند. به اين ترتيب سال 87، مردم ايران در تمامى عرصهها به رويارويى با ديکتاتورى فاشيستى آخوندى برخاستند و نشان دادند که خواستى جز تغيير و سرنگونى اين رژيم ندارند.