سازمان خَبات
کردستان
ایران
به گزارش حقوق بشر ایران، روز یکشنبه ۳ تیر ماه ۱۴۰۳، رضوانه احمد خانبیگی، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در حالی که ۶ ماه از دوران بارداری خود را سپری کرده با توجه به کیفیت نامطلوب خدمات درمانی، بهداشت و تداوم بیماری صرع، نیازمند در نظر گرفتن اقدامات درمانی و بررسی های پزشکی جدی است. این زندانی سیاسی در حال تحمل دوران حبس تعزیری ۴ ساله خود است.لازم به اشاره است، رضوانه احمد خانبیگی، در تاریخ ۲۸ شهریور ماه ۱۴۰۲، از یورش مزدوران حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی به منزل وی در تهران و تفتیش و توقیف اسناد هویتی و گوشی های تلفن همراه اش، بازداشت و برای تشکیل پرونده به دادسرا و پس از صدور قرار بازداشت و تفهیم اتهام اولیه به زندان قرچک ورامین منتقل شد. رضوانه احمد خانبیگی، در دومین پرونده قضایی خود در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۸، توسط محمدرضا عموزاد مهدریجی ـ رئیس وقت شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران، محاکمه و در تاریخ ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۸، از بابت اتهام (اجتماع و تبانی بر ضد امنیت داخلی کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام)در مجموع به ۶ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عیناً تائید شد در نهایت، رضوانه احمد خانبیگی، در تاریخ ۶ مرداد ماه ۱۴۰۰، پس از سپری کردن بخشی از مجموع حبس تعزیری ۵ ساله خود از زندان اوین، آزاد شده بود. زندانیان محبوس در زندانهای رژیم ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مزدوران دستگاه فاسد قضائی رژیم و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است.
