در بيستو هفتمين روز قيام سراسرى مردم ايران و دهمين سالگرد قيام 18تير78، تهران و بسيارى از شهرهاى ميهنمان در يک قيام عظيم و سراسرى بهپا خاست و يک روز تاريخى ديگر بهثبت رسيد.
سيل عظيم مردم با شعار «مرگ بر خامنهاى» و «شاه سلطان ولايت، مرگت فرا رسيده» زمين را زير پاى آخوندها بهلرزه درآوردند.
در تهران سيل جمعيت از ميدان توپخانه، ميدان راهآهن، ميدان امام حسين، ميرداماد ـ ميدان آزادى، اميرآباد شمالى و محور کندى ـ سهروردى بهسمت دانشگاه تهران و ميدان انقلاب به حرکت درآمد. براساس گزارش شاهدان جمعيت در خيابان اميرآباد به صدها هزار مىرسيد. با حمله وحشيانه مأموران سرکوبگر که منطقه مرکزى تهران را بهمحاصره درآورده بودند تا از رسيدن مردم به ميدان انقلاب و دانشگاه تهران جلوگيرى کنند، درگيريهاى گسترده در سطح وسيعى آغاز شد.
خيابانهاى حافظ، بلوار کشاورز، جمالزاده، 12فروردين، 16آذر کليه خيابانهاى فرعى منتهى به خيابان انقلاب، صحنه اين درگيريها و جنگ و گريزها بود. مأموران بسيجشده که شمار آنها دهها هزار نفر در تهران برآورد شده، شامل گارد ويژه نيروى انتظامى، پاسداران و بسيجيان و مأموران لباس شخصى بودند، که بىرحمانه با انواع سلاحها و وسائل بهمردم يورش مىبردند و بىوقفه گاز اشکآور پرتاب مىکردند، اما مردم و به ويژه جوانان خشمگين در تمامى محورها مقاومت مىکردند و با مأموران درگير مىشدند تا راه خود را بهسمت ميدان انقلاب باز کنند.
ساعت 17 و 20 دقيقه جوانان خشمگين متروى ميرداماد را به آتش کشيدند. گزارشهاى متعدد شاهدان نشان مىدهد که يک نوع وحشت و سراسيمگى در ميان مأموران سرکوبگر ديده مىشد.