سازمان خَبات
کردستان
ایران
روز ١٠ فروردین سال ١٣٢٦ هجرى شمسی پیشوا قاضى محمد رئیس جمهور کردستان و صدر و سیف قاضى ٢ تن از نزدیکترین یارانش در میدان چهارچراغ شهر مهاباد پس از شکنجه روحى و روانى و برگزارى دادگاهى فرمایشى و ناعادلانه به دار آویخته شدند و به شهادت رسیدند.
پیشوا قاضى محمد در حالى که فرصت و راه نجات جان خود را داشت، ملتش را ترک ننمود و طناب دار را با هدف حفاظت از خاک و مردمش
با افتخار انتخاب نمود. در دوران زندان و برگزارى دادگاه مضحک و بی اساس سردمداران وقت، حتى براى یک لحظه هم از مقاومت و مبارزه در راه آزادى ملت و میهنش عقب نشینى ننمود و زندان و داگاه را به عرصه تقابل با دشمنان و ارائه خواسته‌‌‌هاى مشروع خلق کرد تبدیل نمود. شهادت قاضى محمد به دلیل نقش والاى ایشان در حکومت جمهورى کردستان بسیار تکان دهنده و اندوهناک بود، اما این مصیبت جانکاه براى خلق کرد براى نخستین بار نبود که اتفاق مى افتاد و در گـذشته نیز مصیبتهاى مشابهه این مصیبت را بسیار تجربه نموده و بی تردید واپسین رخداد اندوهناک نیز نخواهد بود.
اشغالگران دیکتاتور، آن زمان هم به مانند گـذشته بدون اینکه تنها براى یک لحظه به دلایل انقلاب و مبارزه مردم ستمدیده کرد بیاندیشند، به کشت و کشتار و اعدام رهبران و فرزندانمان روى آورده و به خیال خود به آشوب و قیام این ملت خاتمه داده‌‌‌اند، اما خوشبختانه ملت کرد در طلخ ترین و بدترین شرایط نیز شکست را تحمل ننموده و هر زمین خوردنى بلافاصله خیزش و حرکت به سوى قله پیروزى روا بدنبال داشته است. اما علیرغم وجود این سطح از آگاهى و سرزندگى ملت کرد، متأسفانه نفس تجربه گرفتن از گـذشته و اشتباهات مان بسیار ضعیف بوده و اشتباهات و نقاط ضعمان پی در پی تکرار گشته و آنرا نادیده گرفته‌‌‌ایم.
تاریخ جنبش آزادیخواهى ملت کرد پر از این رهبرانى است که پیام آور مبارزه انقلاب و مقاومت بوده‌‌‌اند در مقابل ظالمان و زندگى و هستیشان را براى تحقق آزادى و آسودگى ملت فدا نموده‌‌‌اند، اما متأسفانه کمترین سود را از تجارب و رهنمودها و شیوه و متودهاى عملکرد و مبارزاتمان در گـذشته کسب ننموده‌‌‌ایم و آنچنان که لازم بوده پیام گـذشتگانمان به چراغ روشنایی بخش راه مبارزه تبدیل نگشته است. پیشوا قاضى محمد در وصیتنامه خود مى فرماید: دشمنان ملت کرد بسیارند و ظالم ، قدرتمند و بی رحم هستند. رمز موفقیت شما در اتحاد است. ملتى اگر اتحاد نداشته باشد همیشه زیردست باقى خواهد ماند. این همان پیام واقعى است که قاضى محمد پس از مرگ خود براى فرزندان کرد به جاى گـذاشت. همچنین مى فرمایند: پس از اعدام من از هر قطره خونم قاضى محمدى سر برافراشته و مبارزه براى آزادى ادامه خواهد یافت. هر چند به نسبت گـذشته، اوضاع مبارزه ملى به پیش رفته، اما انکار ناپـذیر است که اکنون هم قدمهاى بسیار جدى در راستاى پیشبرد و توسعه مبارزاتمان باقى مانده و لازم است همه تلاش و توانایی خود در این مسیر به‌‌‌کار گیریم و با اتحاد و همدلى یکدیگر روح پیشوا و یارانش و همه شهداى کردستان را شاد و آسوده کنیم.
سازمان خه‌‌‌بات کردستان ایران در سالیاد اعدام پیشوا قاضى محمد و همه شهداى جمهورى کردستان درود مى فرستد به روان پاک این شهدا و امیدوارست در آینده‌‌‌اى نزدیک با اتحاد و همبستگى ملى ، به ذمامدارى رژیم شوم آخوندى خاتمه داده شود و عموم حقوق مشروع خلق کرد و کردستان عزیز تحقق یابد.
درود به روان پاک پیشوا قاضى محمد و شهداى راه آزادى.
سازمان خه‌‌‌بات کردستان ایران
کمیته مرکزى
١٠ فروردین ١٣٩١
