سازمان خَبات
کردستان
ایران
کارگران زحمتکش!
مردم انقلابی کردستان!
اول ماه مى سال ١٨٨٦ نقگه اغاز جنبشى کارگرى بود که پس از شروع این جنبش، روزى تحت عنوان روز جهانى کارگر و دستاوردهاى دیگرى را بدنبال داشت. حکومت و نڤامهاى سرمایه‌‌‌دارى و دیکتاتورها ، براى افزایش سرمایه و چپاول اموال عمومى، در گول سالیان ژمامداریشان، سد راه اجراى عدالت و برابرى و تقسیم سرمایه‌‌‌هاى عمومى در بین احاد مردم جوامع جهان گرده‌‌‌یده‌‌‌اند. متأسفانه این اندازه از عدالت کار و عدالت اجتماعى که در بین شمارى از کشورهاى جهان مشاهده مى شود، نسبى بوده و به اندازه کافى عدالت در فرصتها و سرمایه و حقوق کارگران وجود ندارد. این نقچ مستمر موجبات قبچه نمودن فرصتها در اختیار گبقه اى خاص را فراهم نموده و گبعا قوانین نیز براى قشرهاى تهدیست جوامع از جانب این جمع اندک وچع مى گردند. هر چند با تلاش و خستگى ناپژیرى و سازماندهى کارگران و زحمتکشان، قسمتى از خواستها و نیازهاى کارگران در راستاى بهبود شرایگ زندگیشان تحقق یافته است، اما در شمارى از کشورهاى جهان و به ویژه کشور مصیبت زده ایران وچعیت کارگران و زحمتکشان در بدترین شرایگ قرار دارد.
در حالى که اول ماه مه در بیشتر کشورهاى جهان گرامى داشته و این روز به فرصتى براى پیشبرد جنبش کارگرى تبدیل مى شود، اما به دلیل سو٠’ مدیریت و سیاستهاى رژیم و اقتصاد ایران که در بدترین شرایگ قرار دارد، تبریک به کارگران بدین مناسبت کارى نامربوگ و بی معنى جلوه مى نماید.
بر اساس امار منابع خود حاکمیت ٨٠ درصد کارگران زیر خگ فقر هستند و حتى ٦٠ درصد کارگران زیر خگ بقا بوده و به ناچار براى ماندگارى خود بایستى شغلهاى دوم و سوم داشته باشند. صدها کارگر در مناگق و مکانهاى مختلف شهرهاى ایران و کردستان روزانه از کار اخراج مى شوند و شمارى از کارگران با پدیده کارگران قراردادى دست به گریبان بوده و فاقد خدمات بیمه و سایر امتیازات دیگر هستند و براى مدتها حقوقشان به تعویق افتاده و به علت سیاستهاى فتنه‌‌‌انگیزانه خارجى حاکمیت اخوندى و اعمال تحریمهاى اقتصادى چندین برابر مشکلات و بار کارگران را سنگین تر گشته است.
حاکمیت رژیم علیرغم شکست مرحله اول هدفمند نمودن یارانه‌‌‌ها ، براى اجراى مرحله دوم که بدتر شدن اوچاع کارگران را بدنبال خواهد داشت، برنامه ریزى خواهند نمود. هیچ حق و حقوقى براى تشکیل سندیکا براى کارگران مدنڤر قرار گرفته نشده و دهها فعال کارگرى همکنون در زندانهاى رژیم بسر مى بردند. از سوى دیگر بیکارى سرسام اور و گرانى و تعگیلى مراکز تولیدى و تورم شدید و مصایب و مشکلات دیگر کارگران را با شرایگ بسیار اسفناکى روبرو کرده است.
با در ک این واقعیات بایستى از این منڤر به این روز نگریست که مبارزه کارگران از شیکاگو اغاز و این مبارزه تا تحقق همه حقوق و خواسته‌‌‌هاى کارگران ادامه خواهد داشت و لازم است کارگران و زحمتکشان در این روز در کمال اگاهى وارد عرصه تقابل با حاکمیت شده و با تحصن و تڤاهرات فریاد حق گلبى خود را به گوش سردمداران برسانند و اقشار و سایر گبقات جامعه نیز با انان همسویی کنند.
این حقیقتى انکار ناپـژیر است که در نڤام مرتجع و غارتگر اخوندها هیچ قشر و گبقه اى مصون و بی اسیب نخواهد ماند و تا این نڤام و حکامش ژمام امور را در دست داشته باشند، عموم اقشار و به ویژه کاگران سهمشان بدبختى و استپمار و مصیبت بیشتر خواهد بود.
جاى خوشحالیست که علیرغم همه فشار و اختناق دستگاه سرکوبگر رژیم مبارزه‌‌‌اى سندیکایی و مدنى گسترده‌‌‌اى به ویژه در کردستان در جریان است و اگاهى سیاسی و صنفى قابل ملاحچه اى مشاهده مى شود.
سازمان خه‌‌‌بات کردستان ایران چمن اعلام حمایت و دفاع از حقوق و خواسته‌‌‌هاى کارگران در عموم و کارگران کردستان به خصوص، خواستار است با اگاهى و اتحاد، علیه ڤلم و ناعدالتیهاى حاکمیت ایران مبارزه نموده و در راستاى سرنگونى نڤام و استقرار حاکمیتى مردمى و پارلمانى که حقوق همه اقشار در ان تحقق یابد تلاش نمایند.
سازمان خه‌‌‌بات کردستان ایران
کمیته مرکزى
١١ اردیبهشت ١٣٩١
