یحیى علیمرادى
روز ٢٢ بهمن ١٣٨٧ مصادف است با سیهمین سالگرد پیروزى انقلاب ضد سلطنتى و فروپاشی رژیم شاه توسط تودههاى مختلف مردم ایران و همچنین روى کار امدن حاکمیت پلید اخوندى. حاکمیتى که نام خود را نظامى,
اسلامى نام نهاد و سردمدارانش در رأس ان خمینى را نماینده خدا و جانشین امام زمان عنوان کرد, خمینى با همکارى گروهی از اخوندهاى کوته فکر و فرصت طلب توانست با سو٠’ استفاده از احساسات مذهبی مردم ایران و حمایت ابرقدرتهاى استعمارگر و همچنین دادن وعدههاى گوناگون به مردم وارث انقلاب مردم شوند و زمام امور را بدست بگیرد و حاصل دهها سال مبارزه تودههاى مردم ایران را به یغما برد.
اخوندهاى خون اشام از همان ابتداى سرکار امدنشان براى تداوم حکومت ننگینشان و حفظ موجودیتشان از هیچ جنایت و فجایع ضد انسانى در حق خلق ازادیخواه ایران فروگـذارى نکردند و به کشتار و اعدامهاى دستهجمعى مخالفانشان در سرتاسر کشور پرداختند.
رژیم پلید اخوندى هر فرد و گروهى را بدلیل عدم اعتقاد به ولایت فقیه و داشتن تفکر ازادیخواهى و مخالفت با حاکمیت به مرگ محکوم کرد, و همچنین ملتها و پیروان ادیانى را که براى براورده ساختن خواستهاى بحقشان مى کوشیدند به اتش و گلوله بست و انهارا ضد انقلاب و عوامل استکبار جهانى (امریکا و اسرائیل) معرفی کرد. بیدادگاههاى رژیم و نهادهاى سرکوب اعلام کردند که سرپیچى از فرمان خمینى سرپیچی از فرمان خداست و هر کس از فرمان خمینى سرپیچی کند مفسد فى لارض است و واجب القتل, و مهدورالدم است و مال و جان و خون و ناموس انها مباح است. نمونه بارز فرمان جهاد خمینى علیه مردم بیدفاع و لشکر کشی به کردستان و مناطق بلوچستان, ترکمن صحرا و خوزستان و همچنین اعدام و کشتار و حبس و تبعید نیروهاى انقلابی است.
رژیم اخوندى بجاى رفاه و امنیت و خوشبختى و ازادى, فقر و فلاکت و جنگ و سیهروزى را براى مردم به ارمغان اورد. خمینى پیر جماران که به ممالک دیگر اسلامى چشم طمع دوخته بود و ارزوى تشکیل یک امپراتورى شیعى را در سر داشت بعد از حمله نظامى عراق به ایران و اغاز جنگ خونین میان این دو کشور فرصت را غنیمت شمرد و با شعار صدور انقلاب و جنگ جنگ تا پیروزى و فتح قدس از راه کربلا و همچنین دادن کلید بهشت و شستشوى مغزى یک مشت از مزدورانش پیشنهاد اتش بس را نمى پـذیرفت و براى هشت جنگ را به درازا کشانید و سر انجام این جنگ با تلفات عظیم مالى و جانى و ویران شدن تأسیسات و زیربناى اقتصادى کشور و خسارتى قریب به هزار ملیارد دلار از سرمایه مردم ایران و همچنین نوشیدن جام زهر و قبول کردن اتش بس از طرف خمینى به اتمام رسید.
بعد از ٣٠ سال هیچ گونه اثارى از تغییر و تحول در سیاست ضد انسانى حاکمیت دیده نمى شود و این رژیم با بکارگیری سیاست هاى غلط و در انزوا قرار دادن ایران زندگى مردم را روز به روز در تنگنا قرار داده است. در حالی که بیش از نیمى از جمعیت ایران در زیر فقر زندگى مى کنند سردمداران رژیم بیت المال مردم را براى پیشبرد اهداف اشوبگرانه خود و گسترش بنیاد هاى دجالگرى و تقویت گروهها و تشکل هاى تروریستى در منطقه و جهان بکار میبرند.
تمامى ایران را فقر, اعتیاد, فساد, خودکشى جوانان و ناامنى هاى اجتماعى تورم و بیکارى جامعه ایران را فرا گرفته, اما سردمداران رژیم هیچ پروژه یا راهکارى براى حل این مشکلات و بحرانها ندارند.
از اغاز سرکار امدن دولت پاسدار احمدى نژاد تا کنون سرکوب, اعدام, خفقان, حبس و تبعید و همچنین توقیف نشریات چند برابر شده و ابعاد اعتراض و اعتصاب و تحصن ها در حال گسترش است. طبق امار منابع خبری خود رژیم از اغاز سال ٨٧ تا کنون بیشتر از ٣٠ ٠ نفر در زندانها و در ملا٠’ عام بدار اویخته شدهاند که شمار زیادى از انان کودکان زیر ١٨ سال بودهاند که این اعمال ددمنشانه رژیم مغایر با قوانین بین المللى و بزرگترین نفض حقوق بشر است.
رژیم پا به گور اخوندى براى ایجاد فچاى رعب و وحشت و جلوگیری از خیزش مردمى به بهانه امنیت اجتماعى و مبارزه با بدحجابی و برخورد با اراذل و اوباش دست به مانورهاى وسیع در داخل شهرها مى زند و در واقع یک فضاى کاملا٠‹ پلیسی و میلیتارى را در ایران ایجاد کرده است. بخصوص در شهرها و روستاهاى کردستان, فشار نهادهاى رژیم در برابر مردم و جوانان افزایش یافته و تعدادى از شهرهاى کردستان تحت حکومت نظامى اعلام نشده قرار دارند.
با حاکمیت رژیم اخوندى مردم ایران پر خفقان ترین و سیاهترین دوران را سپری مى کنند, که از استبداد حکومت رضاخان هم سیاه تر است و در طول تاریخ بی سابقه بوده است.
شکى نیست که پیروزى انقلاب مردمى علیه رژیم شاه رویدادى تاریخى و بیاد ماندنى مى باشد اما روى کار امدن حاکمیت اخوندى سیاهترین روزها در تاریخ ایران باقی خواهد ماند. جاى دارد در گرامیداشت پیروزى انقلاب ضد سلطنتى, مردم ایران و نیروهاى انقلابى را براى سرنگونى رژیم خون اشام و ضد مردمى اخوندى بیشتر و مضاعف تر بکوشند. تا به ویرانى, فقر, اعدام و بیدادى در ایران پایان داده شود.