سازمان خَبات
کردستان
ایران
٢٥سال ازاعدام جمعى زندانيان سياسى و مبارز که به فرمان خمينى توسط جلادان رژيم انجام شد ميگـذرد. اين جنايت پس از شکست رژيم در جنگ با عراق در تابستان ....
درێژه‌‌‌ی وتار سال ١٣٦٧هجرى شمسى برابر با١٩٨٨ ميلادى در زندانهاى ايران انجام گرديد. خمينى بخاطر اينکه طعم تلخ جام زهرى که جهت پايان دادن به جنگ با عراق نوشيده بود را فراموش کند در يک دستور غير انسانى و وحشيانه ان حکم را صادر کرد. افراد و مزدوران اطراف خمينى بخاطر پنهان کردن شکستشان در جنگ و ترس از انقلاب مردم و تظاهراتها بعد از شکست دست به اين کار غير انسانى و وحشيانه زدند.
اعدام٣٠ ٠ ٠ ٠ زندانى سياسى که بخش عمده انها عضو سازمان مجاهدين خلق ايران بودند و تعدادى هم عضو سازمان خبات و احزاب ديگر بودند. ان اعدامهاى کورکورانه در حالى صورت گرفت که اعداميها هيچ گناهى نداشتند و حتى حکم ازادى شمارى از انان صادر شده بود. به راستى اين جنايت هولناک اين حقيقت را نمايان ساخت که رژيم اخوندى فقط در کشت و کشتار و جنايت مهارت دارد و بخاطر پايداريش هيچ مرز و محدوده‌‌‌اى براى انسانيت و انسانها نمى شناسد و هر کار ناشايستى ميکنند که فقط بقاى رژيم را تضمين کنند.
براى خمينى و اطرافيانش کشتن انسانها تنها يک سرگرمى بود، ولى ايا اين جنايتى که خمينى همچون امرى عادى فرمان به اجراى ان داد ، طبعات ناگوار ان خسارات جبران ناپـذيرى به مردم مناطق ايران نزد? هزاران خانواده را عزادار نکرد? صدها فرزند را از مهر پدر ومادر محروم نکرد?
بله خمينى و ديگر اخوندها تنها هدف انحراف اذهان عمومى و مخفى نگاه داشتن شکست افتضاح اميزشان برايشان اهميت داشت ومهم نبود شکستشان را با خون ملت بپوشانند. اما اين اقدام شنيع و ضد انسانى مانند نقطه سياهى در پرونده رژيم اخوندى تا ابد باقى ميماند و بيانگر وحشيگرى و جنايتکار بودن رژيم است و در تاريخ ثبت ميشود.
پس از گـذشت ٢٥سال از اعدام دسته جمعى زندانيان سياسی بايد پرسيد: ايا خمينى و رژيمش توانستند با اينکار به مبارزات و تظاهرات مردم پايان دهند و همينطور زندانيان سياسى را به اتمام برسانند و اينده خودشان و رژيمشان را از شکست و ويرانى و از بين رفتن نجات دهند? همينطور ميپرسیم رژيم تا استخوان جنايتکار و درنده‌‌‌خو، که از همان ابتداى تکيه بر اريکه قدرت ، سرکوب عقايد و سرکوب حقوق اوليه انسانى وکشت وکشتار مردم، شيوه‌‌‌هاى حوکمرانيش بوده و تا به امروز هم با همين متدها به جناياتش ادامه مى دهد، ايا ميتوانيم دلخوش و اميدوار به تغيير و رفورم در اين سيستم باشيم? مشخص است که اخوندها توانسته‌‌‌اند با جنايت و ادم کشى سرنگونى و از بين رفتنشان را به تعويق بياندازند اما نتوانسته‌‌‌اند مشکلات ريشه‌‌‌اى و فقدان مشروعيت حکومت را حل کند. رژيم درمقطع کنونى در منجلاب اختلافات داخلى و چند جناحى گرفتار شده است واين اختلافات داخلى وارد تاروپود حاکميت گشته و مرگ و سقوط خود را حتمى کرده است.
بدون شک کشتار هزاران زندانى سياسى اگرچه خسارتى بزرگ بود و طبعات ان زيان هرگز از بين نميرود اما مدرکى غير قابل انکار براى حقانيت مبارزات ازاديخواهان بر ضد رژيم اخوندى برشمرده مى شود و همينطور نشان دهنده عدم مشروعيت رژيم اخوندى ميباشد.
جاى دارد در بيست و پنجمين سالياد شهادت هزاران زندانى سياسى در ايران درود بفرستيم به روح پاک انان و همينطور به روح بزرگ و پاک شهيدان سازمان خبات، شهيد عبدالله همزه، شهيد خليل جعفرى(خليل رشاش)، شهيد طاهر یاکوباوايى و شهيد حسن سليمى که بدست حرکت اسلامى و حزب دعوه درسال ١٣٦٣درمنطقه سيويل کردستان عراق اسير گشته و تحويل رژيم اخوندى داده شدند و دراعدام دسته‌‌‌جمعى زندانيان سياسى درسال١٣٦٧ هجرى شمسى به شهادت رسيدند.
