سازمان خَبات
کردستان
ایران
ماردین زاهدی
شاید برای بسیاری از مردم مبارزه عليه حجاب اجبارى تنها یک کارزار برای مخالفت با حکومت آخوندی ایران باشد, اما در واقع نباید نگرشی ساده به این جنبش مردم نهاد داشته باشیم. در واقع مبحث حجاب برای حکومت آخوندی ایران معنای مبارزه با اصل نظام ولایت فقیه است. حکومتی که بی دینی و ترویج فساد را مانند دستاویزی بکار گرفت تا بهره انقلاب مردمی را برای خود تصاحب کند. حکومت پهلوی با اجراى خط و مش و سیاست آتاترک در جهت ممنوع کردن حجاب، گامی واهی در به اصطلاح جهش به سمت مدرنیته، اقدام به کشف حجاب کرده و به بهانه ایجاد دموکراسی یکی از اساسی ترین حقوق یک انسان که داشتن پوشش دلخواه است را پایمال کرد. حکومت آخوندی ایران نیز همانند دیکتاتور پیشین اما در جهت خلاف آن حجاب و پوشش اجباری را پیرو کرده که به همان منوال نقض حقوق انسانی در یک جامعه است. اما حجاب, چه کشف آن و چه اجبار آن در هر دو صورت دارای چندین معضل سیاسی و اجتماعیست که باید بسیار با احتیاط با آن تعامل کرد که وارد رویه ای اشتباه و در راستای کمک به اهداف دشمن نشویم.
در وهله نخست و قبل از هر چیز باید هوشیار تحریف نرفتن این جنبش باشیم که ناخوداگاه وارد پروسه همکاری با دشمن نشویم چرا که قطعا حکومت آخوندی ایران و اپوزسیون نماها تمامی سعی خود را برای تحریف و همچنین مصادره جنبش های مردمی انجام خواهند داد. مساله حجاب همانطور که اذعان شد ارتباط مستقیم با پایه گذاری سیاستهای رژیم سابق, کنونی و آینده دارد. مبناهای اساسی و اصول دموکراسی در ایران و جو حاکم دینی و مذهبی حکومتی و مردمی که بسیار با هم متفاوت هستند در بهترین شکل موجود بهتر است در حالت سکولار و آزادی عقیده و دادن حقوق مساوی به تمامی ملیتها و اقشار جامعه بدون هجمه و دخالت در امور یکدیگر و احترام متقابل باشد.
کارزار مبارزه با حجاب اجبارى میتواند به آسانی ستونهای اساسی نظام را به لرزه درآورد و ممتد بودن آن نیز باعث کلید خوردن هرچه زودتر نابودی نظام میشود. اما حتما باید در نظر گرفت که استرداد به دهه µ۰ و ۶۰ نیز نه تنها نمیتواند هیچ کمکی به وضعیت کنونی ایران بکند, بلکه همانگونه که اذعان شد اپوزسیون نماهایی که تنها دغدغه آنها کشف دوباره حجاب است نیز در تلاش واهی برای مصادره این کارزار به نفع خود خواهند بود. حجاب بی حجاب در واقع همان نه به حجاب اجباریست که دیکتاتوریت حاکم بر ایران را به چالش میکشاند که همانطور نیز که انتظار میرفت ری اکشنهایی قابل انتظار نیز از سران حکومت با نامگذاری هایی مانند خط قرمز و سنگر و خاکریز نیز در پی داشت تا مانند همیشه آنرا به خانواده جانباختگان جنگ های تحمیلی ایران بر کشورهای منطقه که هدف اصلی حکومت خمینی و پیروانش از این جنگها همین فشارها بر ملت, ایجاد دوگانگی, تحریف واقعیت جنگ و ... بود برسند.
پشتیبانی از حقوق زنان و در راس آنها حجاب اختیاری میتواند روند بهینه سازی و بهبود وضعیت اساسی نگاه مرد سالار در جامعه به سوی ریشه کنی ببرد که در این امر نقش مردان بسیار میتواند موثر باشد. پتانسیل مثبت در جامعه میتواند به خوبی مانع از تحریف کارزارها و جنبش های مختلف در ایران شود و گامهای اساسی و اصولی را برای رسیدن به یک جامعه برابر و دارای عدالت جنسیتی برداشت.
