سازمان خَبات
کردستان
ایران
آقاى کاک باباشيخ حسينى دبيرکل سازمان خه‌‌‌بات کردستان ايران طى مصاحبه‌‌‌اى با روزنامه ميديا، در مورد وضعيت سياسی ايران و خاورميانه و چندين مبحث ويژه ديگر در ارتباط با سياسي منطقه اى و جهان، ابراز نظر نموده و به پرسشهاى (ميديا) که از جانب روزنامه‌‌‌نگار احمد صفا مطرح شده‌‌‌اند، پاسخ داده‌‌‌اند. اين مصاحبه در شماره ٤٦٩ هفته‌‌‌نامه ميديا پخش شده است. ميديا: تحليتان در رابطه با وضعيت سياسی کنونى ايران چيست?باباشيخ حسينى: ادامه تحريمها عليه رژيم ايران و اجراى آن توسط بيشتر کشورهاى جهان عامل اصلى و حائز اهميت بحرانهاى کنونى نظام آخونديست. اوضاع اقتصادى نابسامان و آمار بيکارى بسيار بالا است، رژيم قادر به فراهم نمودن فرصتهاى اشتغال زايی نبوده و نخواهد بود، طبعا٠‹ چالشهاى اقتصادى، عرصه سياسی را نيز در بر خواهد گرفت. رژيم ايران که در اساس ...
به رژيمى بی ثبات و نامشروع معرفى مى شود، دچار مشکلات بسيارى در داخل سيستم خود گشته است و هم اکنون صرفنظر از موضوع مشروعيت نظام، با عدم مشروعيت خامنه‌‌‌يی و شک و ترديد نسبت به جايگاه وه‌‌‌لى فقيه مواجهه شده است. سفرهاى پی در پی خامنه‌‌‌يی به قم نشان از اختلافات عميق در سطح بالاى آخوندها و مراجع، با شخص ولى فقيه و جايگاه وى دارد و اين واقعيت هم از زبان يزدى علنا٠‹ فاش گرديد. در مجموع رژيم آخوندى با بحرانهاى بسيار جدى روبروست، مردم همه معترضند، باندهاى حاکميت هم با يکديگر سر ستيز دارند، در بين مجلس و دولت اختلافات عميقى وجود دارد و اگر آخوند خامنه‌‌‌ای در بين آنها ميانجگرى نکند، اختلافاتشان به سرعت گسترش خواهد يافت. اين واقعيات همه از وجود اختلافات و اوضاع نابسامانى خبر مى دهند که حاکميت هم قادر به حلشان نخواهد بود.
ميديا: اوضاع اپوزسيون سراسرى رژيم ايران را چگونه مى بينيد?
باباشيخ حسينى: اپوزسيون سراسرى ايران را بايستى به چند طيف تقسيم نمود، نمى توانيم بگوييم که همه طيفها فعاليتى ندارند، اپوزسيون فعال در سطح بين المللى مجاهيدين خلق و شوراى ملى مقاومت است، اين يک واقعيت انکار ناپـذير است، از سوى ديگر آنچنان که بحث مى شود و ما با آنها رابطه اى نداريم، سلطنت طلبها و طيفهاى ملى هم وجود ظاهرى دارند که به نظر من فعاليت آنچنانى ندارند که نه جامعه جهانى بر روى آنها حساب باز کنند و نه اينکه رژيمى آخوندى از وجود آنها هراسى داشته باشد. به نسبت آنهايى که خود را نماينده جنبش سبز در خارج معرفى مى کنند، سخنان موسوى را يادآور مى شوم که اعلام کرد، ما هيچ نماينده‌‌‌اى در خارج نداريم. اگر موسوى و کروبی را به افراد نخست اين جنبش بشناسيم، هيچکدام به اين اذعان نکرده‌‌‌اند که در خارج نماينده‌‌‌گانى داشته باشند. سازمان خه‌‌‌بات کردستان ايران با اين اشخاص و طيف هيچ رابطه اى ندارد و در ميان جريانهاى سراسرى تنها با سازمان مجاهدين خلق ايران دوست و هم پيمان است.
ميديا: اپوزسيون کردى و جريانهاى سياسی کردستان ايران به نظر شما در چه‌‌‌شرایطى به سر مى برند?
باباشيخ حسينى: در حقيقت شرايطى که در آن قرار داريم ، احتمالا٠‹ اجازه ندهد که در اين رابطه واقعيتها را بيان نماييم.
ميديا: منظورتان چيست?
باباشيخ حسينى: ما تصميم گرفته‌‌‌ايم که سخنانمان در راستاى نزديکى و دوستى بوده و نه اينکه‌‌‌در جهت تنش و اختلافات باشد. اما واقعيت اينست که ارتباطات کنونى احزاب کردستانى تنها در اوايل دهه ٨٠ ميلادى بدين شيوه نامناسب و ناسالم بوده است. من قبلا٠‹ هم به اين اشاره کرده‌‌‌ام که اگر حکومت اقليم کردستان نمى بود، مدتها پيش جنگ داخلى بين احزاب شروع شده بود، زيرا شرايط بسى حساس و وخيم و ناسالم است.
ميديا: پس اين کمپ نشينى دليلى بر اين شرايط وخيم نيست?
باباشيخ حسينى: به‌‌‌باور من دليل اين اوضاع کمپ نشينى نيست، سازمان مجاهدين کمپ نشين بوده و وضعشان نيز بدين گونه نيست. بيش از ٣٥٠ ٠ عضو اکنون در کمپ اشرف ساکن هستند. به عقيده من ما نتوانسته‌‌‌ايم برنامه حساب شده و منظمى را در بين اعضايمان پياده کنيم.
ميديا: براى اعضا يا براى اين مرحله?
باباشیخ حسینى: این یک واقعيت است و بايد آنرا پـذيرفت و محکوم به قبول آن هستيم. غير از اين راه ديگرى نداریم، يا بايد راه قنديل را در پيش گيريم که جاى سئوال است آيا مى توانيم با شرايطى که در قنديل حاکم است خود را وفق بدهيم ، به معنى ديگر آيا قادريم قيد اردوگاه و مقر و آشپزخانه‌‌‌های مجهز را بزنيم? امکان پـذيرفتن اين راه دشوار و ازسوى ديگر برنامه‌‌‌اى اصولى براى شکل دادن ارتباطاتى سالم در اردوگاهها وجود ندارد. حال از سوى ديگر به کررات به‌‌‌شيوه‌‌‌اى روزمره با هم در ارتباط هستيم و به قول معروف ستيز به از بيکارى. ما نيز خود را با مسائل حاشيه‌‌‌اى و مضر مشغول نمودايم. وگرنه هنوز هم براى من روشن نشده که دو حزب سياسی با يک اسم چه اختلاف سياسی مى توانند داشته باشند? کدامین اختلاف سياسی موجب انشعاب گرديده است? مى پرسم اختلاف سياسی کجاست? من هيچ اختلافى را مشاهده نمى کنم.
ميديا: پس اختلاف کجاست?
باباشيخ حسينى: بی ترديد دليل اختلافات اين است که ما نتوانسته‌‌‌ايم برنامه‌‌‌اى مدون و منظم پي ريزى نموده و با روحيه مدارا با هم برخورد کنيم. بيشتر تلاش نموده‌‌‌ايم اميال شخصى خود را در چهارچوب کار سياسی ابراز نماييم. اين عاقبت غلبه اميال شخصى است. من به عنوان دبيرکل سازمان خه‌‌‌بات کردستان ايران که برايم مقدور نبوده در اين پست باقى بمانم، تلاش نموده‌‌‌ام جمعى را دور خود گرد آورم و از اين طریق جايگاه خود را محفوظ نگه دارم. به همين خاطر به باور من هر حزبی پس از انشعاب نيز اختلافاتش پايان نخواهد يافت، يعنى انشعابات مشکلات را حل نمى کند، بلکه احزاب پس از انشعاب هم اختلافاتشان ادامه خواهد يافت، نظير اين نيز بسيار است. به همين خاطر از ديدگاه من منشأ اين اختلافات در فقدان برنامه‌‌‌اى درست براى سازماندهى و اداره امورات و ارتباطات حزبی است. ما نتوانسته‌‌‌ايم برنامه‌‌‌ريزى موفقى را براى افرادى که در اردوگاهها ساکن هستند مطرح کنيم و آنطورى که لازم است آنها را پرورش دهيم. ٢ ساعت نگهبانى و سپس خوابيدن و فردا روز از نو روزى از نو.
ميديا: راه حل چيست?
باباشيخ حسينى: راه حل در دست ما نيست، بايستى قدرتى اين مسئوليت را از احزاب سلب نموده و به آنها ابلاغ نمايد، بايد مسئوليتها را به نسل نو بسپاريد، بايستى انتخابات سالم و آزادى انديشه و بيان را در راس امورات قرار دهید و افراد تازه وارد عرصه مبارزه شوند. به نظر من طرفهاى انشعابی اگر بارديگر نيز متحد شوند، اختلافاتشان به قوت خود باقى خواهد ماند. بيايد دست از اين گارانتى سازيها برداشته‌‌‌و به وجدانهايمان بازگرديم و عقب نشينى کنيم. حتما٠‹ که نبايد من در راس حزب و دبيرکل و رهبر اين سازمان باشم. به همین خاطر به نظر من اختلافات حل نخواهند شد حتى با اتحاد مجدد احزاب انشعابی.
ميديا: به نظر شما با رفتارهاى شمارى از مسئولين احزاب کردستان ايران در قبال کادرهاى خود و با توسل به ضرب و شتم و تهديد و ارعاب و زندان افنکندن آنها، حکومت اقليم کردستان ناچار نخواهد شد تا مرز و قوانين خاصى را در جهت محدود ساختن اين افراد و جريانها صادر نمايد?
باباشيخ حسينى: به نظر من ما بايستى مرزها وحريم رفتارى خود را بشناسيم و احترام خود را نگه داريم، البته احزاب کردستان ايران چهارچوبهاى قوانين حکومت اقليم کردستان را حفظ نموده‌‌‌اند، اما همانطور که گفتم مشکل اساسی اينست که آيا اين جنگ و ستيزهاى تبليغاتى عليه همديگر عاقبت به خيرى خواهد داشت? آيا اين رفتارها در جهت منافع خلق و ميهنمان بوده? به عقيده من حقيقت مطلب تنها غلبه اميال شخصى بر مسائل است، اين روند اگر ادامه پيدا کند، بی ترديد سيما و شخصيت کردهاى کردستان ايران در کردستان عراق مخدوش خواهد گرديد.
ميديا: گفته مى شود رژيم ايران مستمر در پی آشوب و بحرانسازى در بين احزاب است، اين تاچه اندازه حقيقت دارد?
باباشيخ حسينى: در سازمان خه‌‌‌بات کردستان ايران ما مشکل پست و مقام نداريم، شفافيت در همه عرصه‌‌‌ها هدف ما بوده است، مشکل کنونى احزاب براى بروز اختلافات بر اين محور است که اينگونه مى پندارند آنچه در حزب وجود دارد، همه نبايد از آن آگاه باشند. در سازمان خبات اين مشکل وجود ندارد، اگر حتى دشمن هم حسابات ماليمان را مورد محاسبه قرار دهد، نمى تواند نقطه ابهامى را بيابد. از لحاظ سياسی هم شفافيت تمام، پيرو مى شود. در نزد ما شرط بر اين نيست که کى مسئول کدام ارگان و نهاد است. شرط آن نيست به بهانه، گرفتن کنگره، من در پست دبيرکلى باقى بمانم. امروز از کار من راضى نيستند، استعفا خواهم داد و فرد ديگرى را برمى گزينيم. خود تحميلى و بزرگ بينى در بينمان نيست. هستند کسانى که بر سر پست دبيرکلى و نائب آن سر جنگ دارند، در سازمان خه‌‌‌بات کردستان کسى به خاطر پست و مقام سر جنگ ندارد، پس اختلاف هم نخواهيم داشت، همين فردا پلنوم اعلام کند شما براى اين پست مفيد نيستى ، مى گويم بسيار ممنون هم خواهم بود.
مسئوليت در اين مقام، به ژست و افاده و تحميل نمودن خود نيست. در بسيارى از اختلافات اشخاص خوب به تباهى کشيده شده و افراد نالايق غالب مى شوند و مثال هم بسيار است. رژيم ايران مستمر در پی جاسوسی و فرستادن مهرهاى خود به درون احزاب است، بودند، کسانى که تا مرز رهبرى پیش رفته‌‌‌اند و بعدا٠‹ معلوم گشته که خائن بوده‌‌‌اند. به نظر من در همين فضاى اختلافات است که رژيم مى تواند افراد خود را به درون احزاب بفرستد و از آنها سود جويد و متأسفانه بايد گفت تا اين فضا حاکم باشد حل اين معضل دشوار و رژيم ايران هم استفاده خواهد نمود.
ميديا: آيا شما در نشستهاى خود با ساير احزاب به طبعات زيانهاى اين نوع رفتارها و اختلافات اشاره و آنرا گوشزد نمى کنيد?
باباشيخ حسينى: ما نمى توانيم به ديگران بگوييم که شما اختلاف داريد، واقعيتها را از همديگر پنهان مى کنيم. زمانى که حزب دمکرات اختلافاتشان به اوج خود رسيده بود ما به ديدارشان رفتيم و ناخرسندى خود را از اتفاق در حال رخدادن، ابراز نموديم، در جواب آنها گفتند مشکلى نداريم و اختلافاتمان برطرف شده‌‌‌اند، بعدا٠‹ هم انشعاب رخ داد. يا اينکه اگر در بعضى از مسائل ابراز نظر کنيم احتمال دارد به ما بگويند به شما چه ربطى دارد.
ميديا: با وخيم تر شدن اوضاع حاکميت رژيم ايران و فعال شدن اپوزسيون و به وخامت گراييدن ارتباطات احزاب کردى، مردم کرد بايد چه اميدى داشته باشند?
باباشيخ حسينى: کرد ملتى است که به آگاهى کافى و بلوغ سياسى رسيده و با توجه به گذشته بسيار پیشرفت کرده، ما هنوز هم از مردممان دوريم و در خارج فعاليت داريم. بی ترديد اگر روزى به‌‌‌نزد مردم خود باز گرديم مردم اين رفتارها را بر نمى تابند. درست است اکنون شايد همشهرى کردمان، کارى از دستش برنيايد، اما با تغيير شرايط مسئوليتهاى بزرگترى به دوش مردم خواهد افتاد و حزب سياسی نمى تواند به ميل خود اسب خود را بتازاند.
ميديا: به باور شما احزاب موجب سرنگونى رژيم در داخل نخواهند شد و مردم نظام را واژگون نموده و شما نيز مهمان خواهید شد?
باباشيخ حسينى: عليرغم همه نقاط ضعف و کم و کاستيها، نبايد اين واقعيت را ناديده گرفت که جريانهاى سياسی تأثيرات بسزاى در جهت فشار بر رژيم داشته و فاکتور و جريان نيرومندى براى سرنگونى رژيم هستند. به باورمن بايستى مردم در سراسر ايران براى آن تلاش نمايند، زيرا سرنگونى رژيم تنها براى کردها مقدور نمى باشد، احزاب اصلى سراسرى همچون مجاهيدين خلق و ساير جريانها و همچنين کردهاى کردستان ايران بايد دست در دست هم در اين راستا تلاش نمايند. ما در نهايت محکوم به اتحاد هستيم، زيرا اين خواسته مردم است و مردم فرياد مى زنند که ما همگى شمار را دوست داريم، اما از شما خواهش مى کنيم متحد شويد، اين هم نشانه اينست که عليرغم همه نقاط ضعف مردم به احزاب سياسی کردستان اميدوار بوده و آزادى و آبادى ميهنشان را در اتحاد فراگير نيروهاى کردستان مى جويند.
ميديا: آيا خودمختارى خواهان براى استقلال کرد نقش منفى داشته‌‌‌اند?
باباشيخ حسينى: به نظر من استقلال طلبى مختص يک جريان سياسی نيست و اين موضوع فراگير بوده و حتى از يک مزدور رژيم هم بپرسيم، او نيز استقلال را بر مى گزيند، اما آيا ما در این رابطه چه قدمهاى مى توانيم برداريم? آيا اين تنها يک شعار است? آيا فقط شعارهاى پر طمطراق خود را بيان مى نماييم يا واقعيتعهاى در آن موجود است? من احترام بسيار براى جريانهاى استقلال طلب دارم، اما چرا بايد مشکل اساسی آنها اتحاد با نيروهاى باشد که در چهارچوب ايران مشکلات کرد را تجزیه و تحليل مى کنند. هنگامى که جريانى از استقلال کردستان سخن مى گويد، بايستى توانايی و انرژى لازم براى دست يازيدن به اين شعار را نيز به کار گيرد، نه آنکه تنها در چهارچوب حرف و سايتهاى اينترنتى باقى بماند. نمونه هاى بسيارى را شاهد بوديم، pkk فريادهاى زيادى در چهارچوب استقلال کردستان سرداد، اما آيا pkk آماده نيست با ترکيه گفتگو کند? همين الان خواستار نشست با مقامات ترکيه هستند. اما آيا با آنها گفتگو مى کنند و مى گويند ما خواستار استقلال هستيم و اين حق را به رسميت بشناسيد? پس بايستى واقعيتها را ببينيم و از آنها فرار نکنيم. طى اين ساليان اينچنين شعارهاى را بسيار ديديم اما دریغ از عمل و واقيعيات?
نيروى استقلال طلب ببرهاى تاميل بودند، که همه افرادشان قرص سيانور با خود حمل مى کردند، جان خود را فدا مى نمودند در راستاى آمالشان. نيروى استقلال طلب ما نيز بايستى بهای شعار خود را بپردازد و تنها با حرف هیچ چيزى محقق نمى شود. آيا دستاورد کردستان عراق دستاورد ناچيزيست براى مردم کرد?
آن نيروهاى که از استقلال سخن مى رانند در حداقل مطلق هستند و هنوز هم قادر نيستند نيروى آنچنانى را جذب خود نمايند. مهمترین نيرو pkk است که اکنون اين شعار را کنار گـذاشته و حتى به پژاک نيز توصيه مى کند که جنگ را اتمام و مشکلش را با ايران حل کند.
ميديا: مشکلات و اختلافات احزاب کردستان ايران از حيطه سايت و رسانه‌‌‌ها فراتر رفته و وارد مردم و اذهان عمومى گشته است، حکومت اقليم کردستان در اين رابطه چه راهبردى را در پيش گيرد?
باباشخ حسينى: حکومت اقليم کردستان توانايی انجام کارهاى بسيار مفيد و ارزنده‌‌‌اى را دارد. نمايندگان اين احزاب را احضار نموده و آنـچه در اين رابطه لازم است را بيان کنند. به نظر من حکومت اقليم حتى مى تواند نقش بسزاى در ايجاد جبهه کردستانى در بين نيروهاى کردستان ايران ايفا کند.
