(موچعتان در رابگه با زنان کردستان ایران مناسب نبود)
گى چند روز اخیر گى سخنانى اعلام شد که کنفرانس زنان هر چهار بخش کردستان برگزار مى گردد و چگونگى تقسیم کرسی و اجراى ان نیز اعلام گردید. اعلام برگزارى کنفرانس در حالیست که زنان نماینده ٨ سازمان و جریان کردستان ایران اقدام به تحریم و شرکت نکردن در این کنفرانس نمودهاند. این عدم شرکت پس از یک سلسله نشست و گفتگو ....
با مدیران و دست اندرکاران کنفرانس و پس از ناامیدى از قبول خواستهایشان اعلام گردید.
نکته جالب توجه این بود که مدیران کنفرانس بدون توجه به اینکه زنان این ٨ سازمان خواستههاى بخش کپیرى از زنان کردستان ایران را نمایندگى مى کنند و در صورت ادامه این کنفرانسها روزى هم در کردستان ایران زنان کردستان ایران مهماندار خواهران و زنان بخشهاى دیگر کردستان خواهند بود، خواستههایشان نادیده گرفته شد و بر مواچع قبلى مبنى بر برگزارى کنفرانس در روز مقرر خود تأکید نمودند. برداشتى که از این موچع مدیران و دست اندرکاران کنفرانس استنباگ مى گردد اینست که شخص و گروهاى مجهول و پشت پردهاى در پروسه برگزارى کنفرانس دخیل مى باشند و زنان خود در این پروسه نقش انچنانى را ایفا نمى کنند، زیرا در غیر اینصورت مواچع مگمئنا٠‹ بدین گونه نخواهد بود و کسی از گرفها هم به حاشیه رانده نمى شد و کنفرانس هم بسیار موفقیت امیز برگزار مى شد.
براى درک بهتر مسئله به ژکر خواستهاى زنان کردستان ایران که در ٣ ماده تدوین شده بودند مى پردازم.
١ـ تعیین ١٧ کرسی براى زنان کردستان ایران بسیار اندک بوده و حداقل این شماره را به ٢٥ کرسی ارتقا٠’ دهید.
٢ـ شرکت نماینده زنان این ٨ حزب و سازمان در هیأت اجرایی کنفرانس.
٣ـ نمایندگى زنان شرق کردستان در روز نخست کنفرانس پیام خود را تقدیم نماید.
این ٣ ماده خواستهاى زنان کردستان ایران بودند که در جریان نشستها با دست اندرکاران کنفرانس ارئه گشتند. حال پرسش اینست که این خواستهها که اولیهترین و مشروع ترین خواسته هر کدام از زنان بخشهاى کردستان مى باشند درصورت گلب نمودنش چه اشتباهى در ان وجود دارد که مورد قبول قرار نگیرند? تنها شمار کرسیها به ٢٤ کرسی افزایش داده شده بود که براساس اگلاعات من شمار کرسیها هرچند بی اهمیت نبوده اما موچوع اصلى و خواسته اصلى زنان کردستان ایران نبوده و بیشتر گلایه زنان کردستان ایران از چگونگى روند برگزارى کنفرانس و به حاشیه راندن زنان کردستان ایران و بی توجهى به این قسمت کردستان بوده است.
با توجه با این شیوه عملکرد درکنفرانس زنان هر چهار بخش کردستان، تحت عنوان "همصدایى زن براى اتحاد ملى" چگونه باید انتڤار محقق گشتن این هدف والا را داشته باشیم.
هر چند احتمالا براى جبران اشتباه زمانى پیش رو باقى نمانده باشد اما باید ابراز امیدوارى نمود که این کنفرانس با موفقیت کامل به پایان رسد و در اینده از تکرار اشباهات و این نواقص پرهیز نماییم.