سازمانی خه‌بات ی
کوردستانی
ئێران
شکى نیست که مبارزه حق Ø·لبانه و انقلابى در برابر رژیم خون آشام در ایران،مبارزه‌‌‌اى سخت، با فرازو نشیبهاى متعدد میباشد. مبارزه‌‌‌اى که مردم در انتخاب آن هیچ دخلى نداشتند و این آخوندها بودند که با اجراى احکام غیره عادلانه و قلدر مئأبانه و زور و تهدید بر مردم تحمیل کردند.
در Ø·ول 36 سال حاکمیت رژیم آخوندى،مردم در ایران و کوردستان متحمل سرکوبهاى جنایتکارانه و صبوعانه مضاعف بوده‌‌‌اند،سرکوبهاى وحشیانه‌‌‌اى که افکارعمومى در داخل ا٠Šران و جهان را تحت تأثیر قرار داده. سرکوبها و جنایتهاى وحشیانه‌‌‌اى مانند سنگسار زنان، اعدام وسیع جوانان، قØ·ع اعضاى بدن، تجاوز به زندانیان سیاسى و بستگانشان و سرکوب و قتل عام مردم بیگناه کردستان و هزاران جنایت مشهود دیگر.
این جنایتها به‌‌‌شیوه‌‌‌هاى گوناگون ادامه دارد و آخوندها براى تداوم جینایتهایشان حتى مرزهاى ایران را پشت سرگذاشته‌‌‌اند و میخواهند حاکمیت شومشان را به کشورهاى منØ·قه تحمیل کنند.
با نگاهى کوتاه به تاریخ 36 سال حاکمیت آخوندى و بازخوانى و بازبینى جنایتهایش علیه مردم ایران و یورش نیروهاى تشنه به خونش به کوردستان، نتیجه میگرم که حاکمیت ایران تنها راه و مشى سرکوب مردم را تدوام میدهد. آخوندها هیچ گاه در راستاى اعØ·اى حقوق مردم و پایان سرکوب و خفقان و روند اعتدال گام نخواهند نهاد. حتى مهره‌‌‌هاى حاکمیت که دم از اصلاحات و تغییر رفتارى حاکمیت میزنند، مورد قهر و غضب واقع شدند، که در این رابØ·ه نمونه‌‌‌ها بسیارند.
با این مقدمه کوتاه فوق، که مشتى از خروارها جنایت و مردم ستیزى حکام ایران بر مردم ایران میباشد، آیا میتوان امیدى به روند تغییرات رفتارى و سیاسى حاکمیت آخوندى داشت؟ در یک کلام و با سراحت باید گفت خیر.
به کسانى که هنوز امید واهى به تغییر رفتارى حاکمیت بسته‌‌‌اند باید گفت که بحث مذاکره با رژیم تنها عقب نشینى از خواستهاى برحق مردم و همچنین ریختن آب به آسیب دشمن میباشد.
به نظر بنده، اگر چه مبارزه انقلابى و حق Ø·لبانه مردم کردستان و سراسر ایران به نتایج ملموس نرسیده،اما پایدارى بر اصول مبارزه مشروع و حق Ø·لبانه در برابر دیکتاتورى مØ·لقه ، یکى از اصلهاى ریشه‌‌‌اى، و پیروزى بزرگ میباشد که با فداى خونهاى زیاد و رنجهاى فراوان به ثبت رس٠Šده است.
در پایان باید گفت که بحث مذاکره و مماشات با سرکوبگرترین حاکمیت در عصر جدید، به معناى تفکرو بینش نوگرایانه تلقى نخواهد شد بلکه به معنى تسلیم و عدم تداوم در مسیرمبارزه مشروع انقلابى میباشد.
ئەو بابەتە لە فەیسبووک بەرێز کاک بابەشێخ حوسینى وەرگیراوە
